Αμοργός: υπέροχο νησί, πεντακάθαρο, ωραίες παραλίες, ήσυχο, με καλό και φτηνό φαγητό. Οι κάτοικοι ευγενικοί, χαμογελαστοί και με αρκετό χιούμορ. Το αυτοκίνητο δεν είναι απαραίτητο για τις μετακινήσεις στο νησί καθώς υπάρχει συγκοινωνία, καραβάκια και λιθόστρωτα μονοπάτια για τους περιπατητές.
Αν για κάποιο λόγο δεν έχετε τις απαραίτητες πληροφορίες για το νησί, ξεκινήστε από το Γιασεμί στη Χώρα. Εκεί, ο Θοδωρής, συνιδιοκτήτης του all day cafe-bar, με μεγάλη υπομονή θα σας βοηθήσει σε ότι του ζητήσετε σχετικά με το νησί που έχει επιλέξει. Εφοδιαστείτε με μολύβι και χαρτί γιατί τα ξέρει όλα και όλους.
Θα σας μοιραστώ τις εμπειρίες μου από το νησί όπου πέρασα 6 υπέροχες ημέρες.
Ήμουν πολύ τυχερή που βρήκα δωμάτιο στην Ιωάννα καθώς το νησί έχει λίγα αξιοπρεπή καταλύματα σε καλές τιμές, πολλά καταλύματα όπου δε θες να μείνεις και αρκετά καλά σε πανάκριβες τιμές όμως. Η Ιωάννα διαθέτει 3 καινούρια μεγάλα δωμάτια εξοπλισμένα με μικρή κουζίνα - κρυμμένη σε designάτο έπιπλο. Σε βολική θέση στην Αιγιάλη, μόλις 150 μέτρα από όλα τα σημεία: λιμάνι, μαγαζιά, εστιατόρια και παραλία. Η επιστροφή με τα πόδια είναι λίγο ζόρικη καθώς είναι ανηφόρα, αλλά το συνηθίζεις. Η Ιωάννα είναι πολύ εξυπηρετική και πρόθυμη. Ζωντανός άνθρωπος με δύο κουκλίτσες κόρες, φροντίζει καθημερινά για την καθαριότητα των δωματίων - νομίζω ότι αν την βαθμολογούσα με το 10 θα ήταν λίγο!
Θα τη βρείτε στο 6976603543. Στέλνει φωτογραφίες μέσω e-mail.
Nissi |
Φαγητό φάγαμε μια φορά στο Falafel, στο κέντρο της πόλης, όπου νέα μορφωμένα παιδιά παλεύουν για να δώσουν μια διαφορετική άποψη στο φαγητό. Τα υπόλοιπα βράδια φάγαμε στο Λιμάνι της Κατίνας καθώς είχε πάντα φρέσκο ψάρι σε καλές τιμές ενώ και τα υπόλοιπα πιάτα που δοκιμάσαμε ήταν καλομαγειρευμένα. Το κατάστημα διαθέτει τραπεζάκια στην "περαντζάδα" αλλά και υπέροχη ταράτσα με θέα.
Δύο πανέμορφα χωριά κοντά στην Αιγιάλη είναι τα Θολάρια και η Λαγκάδα. Είναι χωριά μιας άλλης εποχής όπου αξίζει να τα περπατήσει κανείς. Ανεβήκαμε με το λεωφορείο και κατεβήκαμε από τα μονοπάτια, όπου με λύπη διαπίστωσα ότι μόνο ξένοι τα περιδιαβαίνουν και τα εκτιμούν.
Στα Θολάρια φάγαμε στην "Καλή καρδιά" όπου 3 γενιές γυναικών φαίνεται να το κρατάνε. Μαμά και γιαγιά στην κουζίνα και η Πληττώ σερβίρει με μοναδική τσαχπινιά. Τα κεφτεδάκια είναι το best seller τους. Φτηνό αλλά απόδειξη δεν είδαμε. Αγοράσαμε special χειροποίητα γλυκά από τη μορφάρα τον ζαχαροπλάστη, σε Αθηναϊκές τιμές - τα βραχάκια του άπαιχτα. Αξίζει να αναζητήσετε τον "Χορευτή", ένα παλιό παντοπωλείο - εστιατόριο. Συνιστώ όμως να μην καταναλώσετε τίποτα καθώς η βρώμα είναι χειροπιαστή μέσα στο μαγαζί. Αν καθίσετε για οτιδήποτε εμφιαλωμένο και ανοίξετε κουβέντα με τους ντόπιους θα μάθετε πολλά για τη ζωή στο χωριό.
Στη Λαγκάδα, μετά από την περιήγησή μας στο χωριό, καθίσαμε στο Περγαλίδι. Καφέ από τους Zapatistas, χειροποίητα κουλουράκια, φυσικά και σπάνια δροσερά αφεψήματα ήταν αυτά που μου τράβηξαν αμέσως την προσοχή. Από το κάτω parking του χωριού βρίσκεται η άλλη είσοδος του χωριού όπου έχει κατάστημα με βιολογικά προϊόντα και πολύ καλή ταβέρνα μου είπαν.
Η επίσκεψη στη μονή της Χοζοβιώτισσας είναι must, μόνο θυμηθείτε να πάτε απόγευμα (5-7) γιατί ο ήλιος καίει το πρωί. Προσοχή στο ντύσιμό σας καθώς υπάρχουν αυστηροί κανόνες. Φυσικά θα βρείτε ρούχα να καλυφθείτε στην είσοδο, απλά δεν ξέρω αν πλένονται ποτέ. Οπωσδήποτε παπούτσια άνετα που δεν γλιστράνε.
Από κάτω από τη μονή βρίσκεται το Απέραντο Γαλάζιο: η διάσημη παραλία της Αγίας Άννας. Μικρή, αμμώδης με διαυγή νερά. Εφοδιαστείτε από την καντίνα φαγητό και νερό. Το τελευταίο κομμάτι της κατάβασης έχει δυσκολία.
Άλλη πολυδιαφημισμένη αμμώδη παραλία για τα νερά της και τις σπηλιές της είναι ο Μούρος. 5 λεπτά περπάτημα, έχει χώρο για αρκετό κόσμο ενώ κάποιοι απολαμβάνουν γυμνοί τον ήλιο πάνω στα πλαϊνά βραχάκια. Υπάρχει και το Μουράκι, μια μικρή και δυσπρόσιτη παραλία όπου πάτε αν ακολουθήσετε το μονοπάτι πίσω από από την ταβέρνα. Στην ταβέρνα απολαύσαμε το πιο νόστιμο λεμονάτο κατσικάκι της ζωής μας!
Στο χωριουδάκι Βρούτση έχει την ταβέρνα του Γεωργαλίδη που φημίζεται για τα κρέατά του. Από το κέντρο του χωριού ξεκινάει άνετο μονοπάτι για την αρχαία Αρκεσίνη. Περπατήσαμε για μια ώρα σ' ένα μοναδικής ομορφιάς τοπίο χωρίς να φτάσουμε στην αρχαία Αρκεσίνη.
Καλοταρίτισσα: Ένας κλειστός κόλπος με ήρεμα νερά. Άμμος, ξαπλώστρες προς 6 ευρώ το ζευγάρι (είναι ακριβό το ενοίκιο του δήμου όπως έμαθα), χειροποίητη τυρόπιτα που πλάθεται και ψήνεται μπροστά στα μάτια σας! Δοκιμάστε την! Καραβάκι φεύγει συχνά για το νησάκι Γραμβούσα με εισιτήριο 3,5 ευρώ πηγαινέλα.
Καθώς πηγαίνετε στην Καλοταρίτισσα, αξίζει να παρκάρετε για να ακολουθήσετε το μονοπάτι 15 λεπτών που οδηγεί στο Ναυάγιο. Δυστυχώς μαζεύονται πολλά σκουπίδια εκεί όμως η όψη του ναυαγισμένου τσιγαράδικου θα σας αποζημιώσει. Είναι εντυπωσιακό.
Κατάπολα: Λιμάνι και παραλίες. Η μία προσβάσιμη με τα πόδια ενώ οι άλλες μόνο με καραβάκι. Φρεσκομαγειρευμένο και νόστιμο φαγητό από τα χεράκια της Ρούλας στην Άκρη. Ξεροτήγανα και λουκούμια με ψημένη ρακή στο "μέλι και κανέλα" σε σοκάκι.
Δύο φορές πήγα στη Χώρα και τις δύο περπάτησα, χάζεψα, ήπια καφέ στο Γιασεμί, κι έτσι δε σημείωσα τίποτ' άλλο. Το Γιασεμί είναι ένας χώρος "σπιτικός" θα έλεγα. Πιάνεις εύκολα κουβέντα και κάθεσαι άνετα. Ο χρόνος περνά χωρίς να το καταλάβεις. Προσφέρει καφέδες, αφεψήματα, ποτά, ελαφριά πιάτα, σπιτικά κέικ και σαλάτες. Τα κορίτσια που σερβίρουν έχουν μεταπτυχιακό και διδακτορικό, δουλεύουν για να βγάλουν τους δύσκολους χειμώνες των σπουδών τους στο εξωτερικό. Το Γιασεμί έχει βεράντα με ωραία θέα. Το χειμώνα 2 φορές την εβδομάδα μαζεύεται κόσμος για προβολή ταινιών και ανταλλαγή απόψεων και ιδεών.
Υπάρχουν κι άλλες πολλές παραλίες, κι άλλα πολλά μονοπάτια, κι άλλα πολλά ενδιαφέροντα μέρη που δεν πήγα. Δεν πειράζει όμως γιατί είμαι αποφασισμένη να ξαναπάω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου