H ιστορία της σβάστικας

Από το www.learning-mind.com

Όλοι γνωρίζουν ότι ο αγκυλωτός σταυρός είναι το σύμβολο του μίσους και της σκληρότητας και συνώνυμο με τον φασισμό που οδήγησε σε έναν από τους πιο καταστροφικούς πολέμους που βίωσε ποτέ η ανθρωπότητα. Ξέρατε όμως ότι πριν το χρησιμοποιήσουν οι Ναζί το σύμβολο αυτό έχει μια ιστορία που χρονολογείται εδώ και σχεδόν 12 χιλιάδες χρόνια;

Η σβάστικα αποτελούσε ένα θετικό σύμβολο που αντιπροσώπευε τη ζωή, τον ήλιο, τη δύναμη και την καλή τύχη. Η παλαιότερη σβάστικα χρονολογείται πριν από 12.000 χρόνια κι ανακαλύφθηκε στην πόλη Mezine της Ουκρανίας σκαλισμένη σε ένα ειδώλιο από ελεφαντόδοντο. Κεραμικά και νομίσματα από την αρχαία Τροία που χρονολογούνται από το 4.000 π.Χ. αποκάλυψαν ότι ο αγκυλωτός σταυρός ήταν ένα σύμβολο που χρησιμοποιούταν συχνά.

Έχει χρησιμοποιηθεί από τους Ινδουιστές και τους Βουδιστές στην Ινδία και σε άλλες ασιατικές χώρες, ο οποίοι το θεωρούσαν σημαντικό σύμβολο καλής τύχης, ευημερίας και αιωνιότητας. Επιπλέον, αντικείμενα που έχουν ανακαλυφθεί μαρτυρούν τη χρήση του από τους αρχαίους Δρυίδες, τους Κέλτες, τις σκανδιναβικές φυλές καθώς και τους Αμερικανούς ιθαγενείς.

Η λέξη έχει σανσκριτική προέλευση. Σύμφωνα με τον μελετητή σανσκριτικών P. R. Sarkar, η ετυμολογία της διαθέτει ένα βαθύτερο νόημα: «su» σημαίνει «καλό», «asti» σημαίνει «να είναι», «ik» σημαίνει «αυτό που θα συνεχίσει να υπάρχει» και το «a» δηλώνει το θηλυκό γένος. Έτσι, η λέξη σβάστικα σημαίνει «καλή ύπαρξη», ενώ το βαθύτερο νόημά της ορίζεται ως «μόνιμη νίκη». Σε διαφορετικές κουλτούρες χρησιμοποιήθηκε με διαφορετικά ονόματα. Ονομάστηκε «wan» στην Κίνα, «manji» στην Ιαπωνία, «fylfot» στην Αγγλία, «Hakenkreuz» στη Γερμανία και «τετρασκέλιον» ή «γαμμάδιον» στην αρχαία Ελλάδα.

Αναλόγως με το πώς είναι ζωγραφισμένος, ο αγκυλωτός σταυρός μπορεί να έχει θετική ή αρνητική έννοια. Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στη δεξιόστροφη σβάστικα και την αριστερόστροφη σωβάστικα. Η σβάστικα ήταν το σύμβολο της ζωής και της καλής υγείας, ενώ η σωβάστικα συμβόλιζε την ατυχία. Η διπλή έννοια των συμβόλων στους αρχαίους πολιτισμούς ήταν συνηθισμένη, όπως στον Ινδουισμό, όπου ο δεξιόστροφη σβάστικα αποτελούσε σύμβολο του θεού Βισνού και του Ήλιου, ενώ η αριστερόστροφη σωβάστικα αποτελούσε σύμβολο της θεάς Κάλι και της Μαγείας.

Λόγω της αρχαίας άριας / ινδικής προέλευσής της, στα μέσα του 19ου αιώνα οι Γερμανοί εθνικιστές άρχισαν να χρησιμοποιούν τη σβάστικα ως σύμβολο αναπαράστασης της μακράς γερμανικής / άριας ιστορίας. Για τον Χίτλερ, η καινούρια σημαία έπρεπε να αποτελεί σύμβολο του αγώνα: «Το κόκκινο χρώμα ενέχει την κοινωνική ιδέα του κινήματος, το λευκό την εθνικιστική ιδέα, η σβάστικα τον αγώνα για τη νίκη της άριας φυλής και με την ίδια λογική τη νίκη της ιδέας της δημιουργικής εργασίας, η οποία πάντα ήταν και πάντα θα είναι αντισημιτική».

Έτσι, στις 7 Αυγούστου του 1920 στο Συνέδριο στο Σάλτσμπουργκ η κόκκινη σημαία με τον λευκό κύκλο και τη μαύρη σβάστικα έγινε το επίσημο έμβλημα του Ναζιστικού Κόμματος μετατρέποντας το σύμβολο της ζωής και της τύχης σε ένα από τα πιο μισητά σύμβολα στην ανθρώπινη ιστορία.