Το δωμάτιο (2015) - κριτική ταινίας

ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: "Το δωμάτιο" το γνώρισα όταν φίλη μου έδωσε το βιβλίο πριν από δυο χρόνια. Μια γροθιά στο στομάχι, ένας κόμπος στον λαιμό. Ιστορίες, γνωστές από την τηλεόραση, ανθρώπων που βασανίστηκαν και αιχμαλωτίστηκαν για χρόνια έρχονταν αυτόματα στο νου. Ομολογώ ότι δεν κατάφερα ποτέ να διαβάσω όλο το βιβλίο. Καθώς ξεδιπλωνόταν η ιστορία το αίσθημα της αποστροφής ήταν τόσο έντονο που το παράτησα. Η Εμα Ντόναχιου καταφέρνει με τη γραφή της να σου μεταδίδει εικόνες μέσα από τις λέξεις της.
Ο κόσμος του ενός είναι η φυλακή του άλλου!

Η ΤΑΙΝΙΑ: Φέτος όμως πήγα να δω την ταινία. Υποψήφια για 4 Όσκαρ με την Μπρι Λάρσον ως Μαμά να δίνει μια συγκλονιστική ερμηνεία και τον Τζέικ Τρέμπλεϊ ως μικρό Τζακ να βαστάει όλη την ταινία στους μικρούς του ώμους.


Η ιστορία θυμίζει λίγο την ταινία ¨Η ζωή είναι Ωραία" του Μπενίνι όπου ο πατέρας αιχμάλωτος σε στρατόπεδο συγκέντρωσης δημιουργεί ένα φανταστικό παιχνίδι για το παιδί του. Έτσι και "στο δωμάτιο" η μητέρα δημιουργεί έναν φανταστικό κόσμο για τον μικρό Τζακ, ο οποίος γεννήθηκε σε αιχμαλωσία κι έτσι δεν έχει εικόνες από τον πραγματικό κόσμο.
Η ατμόσφαιρα δεν είναι κλειστοφοβική παρ' ότι το κυρίαρχο χρώμα της ταινίας είναι το γκρι. Επίσης το ότι ο χώρος έχει χωριστεί σε ζώνες "μεγαλώνει" το μικρό δωμάτιο.Το ενδιαφέρον είναι ζωντανό λόγω της ευρηματικότητας της μητέρας να δημιουργεί από το τίποτα μαγεία για τον Τζακ και φυσικά να τον προφυλάσσει από το "κακό". Η σχεδιασμένη και αναμενόμενη απόδραση λυτρώνει προσωρινά το θεατή για να συνεχίσει με τη δύσκολη προσαρμογή των πρωταγωνιστών στον πραγματικό κόσμο. Η συνειδητοποίηση της Μαμάς για το πόσα έχασε τόσα χρόνια αδίκως, τη φέρνει σε σύγκρουση και άρνηση. Τίποτα δε θυμίζει τον παλιό γνώριμο και άρα διαχειρίσιμο κόσμο της. Πρέπει να βρει τη δύναμη να ξαναχτίσει τα πάντα από την αρχή.
Οι ερμηνείες των ηθοποιών και το καλογραμμένο σενάριο είναι τα δυνατά σημεία της ταινίας.

ΥΠΟΘΕΣΗ:  

Για τον πεντάχρονο Τζακ το Δωμάτιο είναι ο κόσμος.

Εκεί γεννήθηκε, εκεί τρώει, εκεί κοιμάται, εκεί παίζει και μαθαίνει μαζί με τη Μαμά του. Γι’ αυτόν, το Δωμάτιο κρύβει αμέτρητα θαύματα, πλούσια και ανεξάντλητη τροφή για τη φαντασία του: ο Αυγοφίδης στο Κάτω Από το Κρεβάτι, φτιαγμένος από τσόφλια αυγών, ο φανταστικός κόσμος της Τηλεόρασης, η παρηγορητική ζεστασιά της Ντουλάπας, κάτω από τα κρεμασμένα ρούχα, εκεί όπου η Μαμά τον ασφαλίζει τα βράδια, για την περίπτωση που ο ΣαταΝίκ τούς επισκεφθεί.

Το Δωμάτιο είναι σπίτι για τον Τζακ, για τη Μαμά όμως δεν είναι παρά η φυλακή όπου είναι κλεισμένη από τα δεκαεννιά της – εφτά χρόνια τώρα. Με οδηγό την αδιαπραγμάτευτη αγάπη της για το γιο της, η Μαμά έχει δημιουργήσει για χάρη του μια ολόκληρη ζωή σ’ ένα χώρο μόλις έντεκα τετραγωνικών. Όσο όμως μεγαλώνει η λαχτάρα του Τζακ να γνωρίσει τον κόσμο του, τόσο γιγαντώνεται και η απελπισία της Μαμάς.

Με την απόδρασή τους θα βρεθούν αντιμέτωποι με μια καινούρια κατάσταση - πρόκληση - τον πραγματικό κόσμο. Ο φανταστικός κόσμος που είχαν από κοινού μοιραστεί τα τελευταία χρόνια τους παρείχε μια "ασφάλεια" ενώ ο καινούριος και άγνωστος κόσμος κοντεύει να τους διαλύσει.