McFarland, USA (2015) - κριτική ταινίας

Μια πολύ ενδιαφέρουσα ταινία που έχει πολλά μηνύματα να περάσει. Αμερικανιά ναι, προβλέψιμη ναι. Έχει όμως το κάτι τις που άρεσε σε όσους την είδαν. Άλλοι πέρασαν όμορφα όσο την έβλεπαν και άλλοι τη συζήτησαν για μέρες. "Πρωταθλητές με ψυχή" ο ελληνικός τίτλος της ταινίας.

Πραγματεύεται το θέμα της αξίας και της ανάπτυξης του κάθε ανθρώπου, της διαφορετικότητας, της ανεκτικότητας. Δίνει μαθήματα ηγεσίας και mentoring. Δείχνει το πως χτίζεται μια ομάδα (teambuilding). Τονίζει την ανάγκη του ανθρώπου να ανήκει κάπου και να δίνει αγώνα για κάτι καλύτερο, κάτι μεγαλύτερο.

Η ταινία διαδραματίζεται στην Αμερικάνικη επαρχία των φτωχών μεταναστών. Οικογένειες δεμένες, παραδόσεις ζωντανές, μεγάλος αγώνας για επιβίωση. Πόλεις που ποτέ δε βλέπουμε σαν ταξιδιώτες όπου οι λευκοί αποτελούν μειονότητα.

Ο καθηγητής White (ο αγαπημένος μου Kevin Costner) δημιουργεί μια ομάδα cross county (τρέξιμο σε ανώμαλο δρόμο - στην ταινία αναφέρεται σαν μαραθώνιος). Η ομάδα αποτελείται από 7 αγόρια. Η ομάδα χτίζεται βήμα-βήμα, με πολλές δυσκολίες. Η προπόνηση γίνεται μέσα σε αντίξοες συνθήκες, συμμετέχουν σε αγώνες όπου χάνουν αλλά μαθαίνουν πως να γίνουν καλύτεροι και στο τέλος η ομάδα του McFarland θα βγει 1η στο Πολιτειακό Πρωτάθλημα! Η ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα όμως έχουν γίνει οι απαραίτητες διασκευές για το σενάριο.

Στην ταινία εμφανίζονται αναχώματα από αμύγδαλα καλυμμένα με προστατευτικό πλαστικό κάλυμμα, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για την εξάσκηση της ομάδας στην ανάβαση. Αυτοί οι παράξενοι σωροί είναι διάσπαρτοι στο τοπία του McFarland, που είναι γνωστό για τα Blue Diamond Almonds.

Σκηνοθεσία: Niki Caro
Παίζουν: Kevin Costner, Maria Bello, Ramiro Rodriguez, κά.