Η Camera Obscura της Αίγινας

Πολλοί πάνε στην Αίγινα, λίγοι την ξέρουν ακόμα πιο λίγοι την αναζητούν (μόνο να τρώνε ψάρια ξέρουν). Μοναδική στην Ελλάδα η εγκατάσταση αυτή: αναφέρομαι στην Camera Obscura που σημαίνει «σκοτεινό δωμάτιο» στα λατινικά. Με δημιουργούς τους Αυστριακούς Gustav Deutsch και Fran Berl, και κατασκευαστή τον Μιχάλη Γαβρήλο, ανεγέρθηκε για την Ακαδημία Αίγινας, το 2003, πάνω στα θεμέλια μιας αντιαεροπορικής βάσης του Β Παγκοσμίου Πολέμου, στο επονομαζόμενο Νότιο Οχυρό της Αίγινας στην Πέρδικα.

Είναι ένα κυλινδρικό κτίσμα (σαν σκοτεινός θάλαμος), διαμέτρου επτά μέτρων, με δώδεκα οπές προς κάθε κατεύθυνση, εμπρός από τις οποίες βρίσκεται μια κρυστάλλινη επιφάνεια. Από την κάθε οπή μπαίνει το φως και αποτυπώνει στο κρύσταλλο μια πανοραμική εικόνα του εξωτερικού κόσμου, αναποδογυρισμένη και ανεστραμμένη. Σκέτη μαγεία! Αυτή η μαγεία εξηγείται από έναν απλό νόμο της φυσικής. Το φως ταξιδεύει σε ευθεία γραμμή και όταν οι ακτίνες που αντανακλώνται από ένα φωτεινό αντικείμενο εκτός δωματίου περάσουν μέσα από μια μικρή τρύπα ενός σχετικά λεπτού τοίχου δεν διασπείρονται, αλλά δημιουργούν μια ανάποδη εικόνα στον τοίχο που βρίσκεται παράλληλα και απέναντι από την τρύπα.

Το οπτικό αυτό φαινόμενο ήταν ήδη γνωστό από τον 5ο αιώνα π.Χ., όταν μελετήθηκε από τον Κινέζο φιλόσοφο Μο-Τι, ενώ το είχε κατανοήσει και ο Αριστοτέλης τον 4ο αιώνα π.Χ., και αργότερα, το 1490, ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι, που το κατέγραψε στα σημειωματάριά του.

Το 1544 ο Ολλανδός επιστήμονας Reinerus Gemma-Frisius χρησιμοποίησε αυτή την τεχνική για την παρακολούθηση της έκλειψης του ήλιου. Μέσα στον σκοτεινό αυτόν θάλαμο ο επισκέπτης απολαμβάνει το εντυπωσιακό πανόραμα από το πρωί μέχρι τη δύση του ήλιου. Μάλιστα, η Camera Obscura στην Αίγινα είναι μοναδική στον κόσμο, διότι απολαμβάνει μια εικόνα 360 μοιρών!  

Τον Αύγουστο του 2016 βρήκαμε την κατασκευή κλειδωμένη,  ερειπωμένη, εγκαταλελειμμένη με έντονα τα σημάδια από τη φθορά του χρόνου. Οι κρυστάλλινες επιφάνειες αφαιρέθηκαν μας είπαν και μάλλον φυλάσσονται σε αποθήκη στην Πέρδικα.

Μέχρι το τέλος του 2005 υπήρχε σχετική συμφωνία μίσθωσης με το Πολεμικό Ναυτικό και στην συνέχεια η συντήρηση της Camera Obscura έγινε με προσωπικές δαπάνες των δύο καλλιτεχνών. Από το 2014 οι καλλιτέχνες - δημιουργοί δήλωσαν  πλέον την αδυναμία τους να καλύπτουν την ετήσια συντήρηση αλλά και τις αναγκαίες εργασίες επισκευής και έκτοτε το κτίριο ρημάζει και καταστρέφεται. Αυτά ...

Tο πρώτο υποβρύχιο μουσείο στην Ευρώπη!

Το πρώτο υποβρύχιο μουσείο στην Ευρώπη, το Museo Atlantico, στο νησί Lanzarote της Ισπανίας, περιλαμβάνει περισσότερα από 300 γλυπτά σε φυσικό μέγεθος.

Για την ολοκλήρωση του μουσείου χρειάστηκαν πάνω από τρία χρόνια και δημιουργός των εκθεμάτων είναι ο καλλιτέχνης Jason deCaires Taylor (με το παρατσούκλι "Jaques Cousteau της Τέχνης").

Τα γλυπτά είναι τοποθετημένα σε βάθος περίπου 12 μέτρων, στα ανοιχτά της ακτής Bahia de Las Coloradas. Η τοποθεσία επιλέχθηκε λόγω των φυσικών χαρακτηριστικών του βυθού. Το μουσείο καλύπτει 2500τ.μ., και θα χρησιμοποιηθεί σαν τουριστικό αλλά και πολιτιστικό αξιοθέατο. Τα εκθέματα είναι φτιαγμένα με υλικά ουδέτερου pH και έχουν σχεδιαστεί να διατηρηθούν για εκατοντάδες χρόνια με στόχο να λειτουργήσουν σαν τεχνητός ύφαλος που θα δώσει ώθηση στη θαλάσσια ζωή.

Στόχος είναι επίσης να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο για την ανάγκη προστασίας του περιβάλλοντος και να αναδείξουν ζητήματα θαλάσσιας οικολογίας.

Το project αυτό είναι η μεγαλύτερη εγκατάσταση του βρετανού γλύπτη.

Το μοναδικό υποβρύχιο μουσείο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων γλυπτά των Guanches- ήταν οι Αβορίγνες που ζούσαν στα Κανάρια Νησιά πριν την ισπανική κατάκτηση- αλλά και την «Λέμβο της Λαμπεντούσας» που επιχειρεί να απεικονίσει την προσφυγική κρίση στο ιταλικό νησί.

Σύμφωνα με τη Daily Mail, ο καλλιτέχνης έχει στο παρελθόν χαρακτηρίσει τη δουλειά του ως «φόρο τιμής» σε όλους εκείνους των οποίων «οι ελπίδες και τα όνειρα παραμένουν στον βυθό της θάλασσας».

Εκτός από τα γλυπτά, οι δύτες θα μπορούν να εξερευνήσουν κι έναν τοίχο 27 μέτρων αλλά και έναν βοτανικό κήπο με γλυπτά λουλούδια.

Ο Jason DeCaires Taylor είναι ένας γλύπτης που σχεδιάζει υποθαλάσσια έργα. 

Γεννήθηκε το 1974 στην Αγγλία και αποφοίτησε από το London Institute of Arts. 

Το 2006, ο Taylor δημιούργησε το πρώτο γλυπτό υποθαλάσσιο πάρκο του κόσμου, στις δυτικές ακτές της Γρενάδας στις Αντίλλες. Σύμφωνα με το National Geographic θεωρείται ένα από τα 25 Θαύματα του Κόσμου.

Το 2009, δημιούργησε το MUSA (Underwater Art Museum), ένα μουσείο με πάνω από 500 εκθέματα, κοντά στην ακτή του Cancun, που περιγράφεται από το Forbes σαν μοναδικό τουριστικό αξιοθέατο.

Σπιτικά μυστικά ομορφιάς!

Μπορείς να περιποιηθείς το μακιγιάζ σου, τα μαλλιά, τα νύχια και γενικότερα την επιδερμίδα σου με υλικά που έχεις στο σπίτι σου και να έχεις τα ίδια αποτελέσματα με αυτά που θα έβλεπες αν χρησιμοποιούσες  προιόντα του εμπορίου. Επιπλέον ξέρεις οτι είναι υγιεινά και σχεδόν ανέξοδα, αν τα συγκρίνεις με τις τιμές που έχουν τα καλλυντικά προϊόντα.

Λάδι καρύδας για μάσκα μαλλιών πριν το λούσιμο

Το λάδι καρύδας είναι πλούσιο σε λιπαρά οξέα και πρωτεΐνες και μπορεί να κάνει τα μαλλιά σου να φαίνονται υγιή, λαμπερά και πάνω απ’ όλα ενυδατωμένα.

Επίσης αν το χρησιμοποιήσεις σαν μάσκα μαλλιών σε μικρή ποσότητα πάντα, μπορείς να προστατέψεις τις άκρες σου από την ψαλίδα. 

Γιαούρτι επάνω σε έγκαυμα

Συνήθως το κάνουμε όταν έχουμε καεί από τον ήλιο, αλλά το ίδιο ακριβώς μπορείς να κάνεις και αν έχεις καεί από το σίδερο τον μαλλιών σου.

Θα πρέπει να βάλεις μια ποσότητα γιαούρτι αμέσως μόλις καταλάβεις το κάψιμο και να το αφήσεις επάνω για 10 λεπτά.

Μηλόξυδο ως τόνερ

Το μηλόξυδο δρα ως στυπτικό και μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να τονώσεις φυσικά το δέρμα σου και κυρίως στο Τ του προσώπου για να αποτρέψεις την δημιουργία κηλίδων.

Κρύα φακελάκια τσαγιού για το πρήξιμο στα μάτια

Ο πιο αποτελεσματικός και γρήγορος τρόπος για να μειώσεις το πρήξιμο, αλλά και να συσφίξεις το δέρμα σου κάτω από τα μάτια. Τα χρησιμοποιημένα φακελάκια τσαγιού τα βάζουμε στο ψυγείο. Όταν τα χρειαζόμαστε τοποθετούμε στα μάτια μας για 5-6 λεπτά.

Μαγειρική σόδα πάνω από την οδοντόκρεμα για φύγουν οι κηλίδες

Η σόδα είναι πολύ αποτελεσματική στην λεύκανση των δοντιών και αν δεν την αφήσεις για πολύ ώρα δεν βλάπτει το σμάλτο τους. Μπορείς χρησιμοποιώντας την να εξαφανίσεις τα σημάδια από καφέ ή ακόμη και από το τσιγάρο.

Scrub σώματος με αφρόλουτρο και καστανή ζάχαρη

Με την καστανή ζάχαρη μπορείς να φτιάξεις το ιδανικό απολεπιστικό σώματος, βάζοντας την μέσα στο αγαπημένο σου αφρόλουτρο. Αν όμως πιστεύεις ότι είναι πολύ ευαίσθητο το σώμα σου και σκληροί οι κόκκοι, πρόσθεσε και λίγο μέλι ή λάδι καρύδας.

Καθάρισε τις κιτρινίλες στα νύχια με λευκαντική οδοντόκρεμα

Αυτά τα κίτρινα σημάδια μπορεί να εμφανιστούν από το τσιγάρο, τα σκούρα βερνίκια νυχιών ή και από το ημιμόνιμο μανικιούρ. Μπορείς όμως να τα εξαφανίσεις τρίβοντας τα με μια παλιά οδοντόβουρτσα και λίγη λευκαντική οδοντόκρεμα.

Σπιτική θεραπεία χειλιών

Mια κουταλιά της σούπας ζάχαρη και μια κουταλιά της σούπας ελαιόλαδο. Θα πρέπει να ανακατέψεις αρκετά καλά αυτά τα δύο υλικά μέχρι το scrub σου να γίνει πάστα.

Μόλις είσαι έτοιμη, χρησιμοποίησε τα δάχτυλά σου για να απλώσεις με κυκλικές κινήσεις το μείγμα επάνω στα χείλια σου για λίγα λεπτά. Τέλος, θα πρέπει να ξεπλύνεις πολύ καλά το scrub αυτό με ζεστό νερό και να βάλεις το lip balm σου.

Ρετρό προσωπικότητες

Πριν μερικές δεκαετίες, γεννήθηκαν κάποιες από τις πιο σπουδαίες προσωπικότητες του πλανήτη. Ο καθένας στο στοιχείο του κατάφερε να επηρεάσει την κοινωνία σε μεγάλο βαθμό. Κάποιοι καλλιτέχνες με τη μουσική και τα έργα τους, άλλες προσωπικότητες με το στιλ και τον χαρακτήρα τους. Ακόμα και σήμερα, μετά από πολλά χρόνια τους χρησιμοποιούμε σαν παραδείγματα προς μίμηση, επηρεάζουν την καθημερινότητα μας, το ντύσιμο μας, τις μουσικές μας προτιμήσεις και θα συνεχίζουν να το κάνουν, γιατί πολύ απλά, είναι μοναδικοί.

Marilyn Monroe 
Η Marilyn Monroe γεννήθηκε το 1926 κι εξελίχθηκε σε μια από τις πιο διάσημες αμερικανίδες ηθοποιούς. Έγινε γνωστή για τους ρόλους, της αφελούς ξανθιάς περσόνας και σταδιακά έγινε ένα από τα πιο δημοφιλή sex symbols της δεκαετίας του ’50. Παρόλο που ήταν μια από τις πιο καλοπληρωμένες ηθοποιούς μόνο για μια δεκαετία, οι ταινίες της συνεχίζουν να πουλάνε εκατομμύρια από τη στιγμή του θανάτου της μέχρι σήμερα.

Brigitte Bardot
H Brigitte Bardot γεννήθηκε το 1934. Το 1970 ο γλύπτης Alain Gourdon χρησιμοποίησε την Γαλλίδα ηθοποιό ως μοντέλο για μια προτομή του συμβόλου της Γαλλίας Marianne, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα ο Andy Warhol την αποθέωσε σε ένα pop art πορτρέτο του που διακοσμεί ακόμα και σήμερα τα πιο ρετρό σπίτια. Ωστόσο η Bardot δεν ήταν απλά μια μούσα. Βοήθησε τις γυναίκες να απελευθερωθούν, φορώντας ένα μπικίνι στην ταινία Manina, the Girl in the Bikini στη δεκαετία του ’50 και σε πολλές άλλες μετέπειτα.

James Dean
Ο James Dean γεννήθηκε το 1931 κι έφυγε από τη ζωή στα 24 του χρόνια. Ωστόσο πρόλαβε να ασκήσει μεγάλη επιρροή στη γενιά του αλλά και στις μετέπειτα γενιές. Ο James Byron Dean επαναπροσδιόρισε την έννοια του Χολυγουντιανού αντιήρωα. Η ταινία Rebel Without a Cause, ήταν ταινία ορόσημο για την καριέρα του Dean, ο οποίος ντυνόταν πάντα απλά με ένα τζιν, ένα tshirt και ένα δερμάτινο μπουφάν, κάτι που τον έκανε μέχρι σήμερα ένα από τα πιο δυνατά fashion icons του πλανήτη. Μπορεί να μην έζησε πολύ για να απολαύσει τη δημοσιότητα, ωστόσο αποτέλεσε έμπνευση για πολλούς νέους ηθοποιούς και καλλιτέχνες μέχρι σήμερα.

Audrey Hepburn
Το Breakfast at Tiffany’s συνεχίζει να αποτελεί ταινία – έμπνευση για πολλές γυναίκες της εποχής μας. Η Audrey Hepburn συνεχίζει να είναι ένα ακαταμάχητο πρότυπο ομορφιάς, ενώ έχει επηρεάσει μερικούς από τους πιο σπουδαίους σχεδιαστές μόδας όπως είναι ο Givenchy, που σχεδίαζε τα ρούχα της μπροστά και πίσω από την κάμερα. Γεννήθηκε το 1929 στις Βρυξέλλες, σπούδασε χορό στο Άμστερνταμ, έγινε ηθοποιός και άφησε σημαντικό έργο στη δεύτερη καριέρα της κάνοντας ανθρωπιστικές εργασίες για τη UNICEF, αποδεικνύοντας πως η ομορφιά δεν είναι μόνο εξωτερική στους ανθρώπους.

Grace Kelly
Με το πορσελάνινο της πρόσωπο και την δυναμική της προσωπικότητα η Grace Kelly κατάφερνε να μετατρέψει το πιο απλό look σε γκλάμουρ. Ήταν και συνεχίζει να είναι η επιτομή του ‘50s στιλ, από τα She epitomized ’50s style, από την ιδιαίτερη κόμμωση της, τα εντυπωσιακά φορέματα, τα στενά παλτό και τα υφασμάτινα jackets, τις μακριές φούστες και τα σατέν φορέματα. Το διαχρονικό της στιλ επηρέασε μεγάλους οίκους μόδας όπως είναι οι Hermès και Tommy Hilfiger. Η Grace Kelly κέρδισε το 1955 το βραβείο της καλύτερης ηθοποιού στον ρόλο της στην ταινία The Country Girl.

Coco Chanel
Η Chanel έκανε τη δική της επανάσταση στο χώρο της μόδας στις αρχές του 1920, παρουσιάζοντας στον γυναικείο πληθυσμό της εποχής πιο άνετα, φαρδιά ρούχα, απελευθερώνοντας τες από τους καταπιεστικούς κορσέδες της εποχής. Η Chanel γεννήθηκε στη Γαλλία και δούλευε σαν τραγουδίστρια πριν ανοίξει το δικό της κατάστημα με καπέλα. Τότε ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τη μόδα φέρνοντας το ανδρόγυνο στιλ στο προσκήνιο προκαλώντας ταραχή στο χώρο της μόδας. Ήταν και συνεχίζει να είναι πρότυπο για πολλές γυναίκες που αγαπούν τη μόδα και συνεχίζουν να θαυμάζουν την τόλμη, το ταλέντο και το στιλ της.

Elvis Presley
Ο Elvis είναι αδιαμφισβήτητα μια από τις πιο αγαπημένες μας ρετρό προσωπικότητες και σίγουρα ένα από τα πιο δημοφιλή pop icons του 20ου αιώνα. Ο βασιλιάς του rock n roll από το Mississippi, έχει επηρεάσει με το στιλ του γενιές και γενιές τραγουδιστών που ακόμα και σήμερα τον αντιγράφουν με μανία. Φτιαγμένο μαλλί με φορά προς τα πίσω, αστραφτερά σακάκια, μοναδική φωνή και ιδιαίτερη θεατρικότητα στην κίνηση.

Κάποιοι άνθρωποι έχουν ένα αστέρι που τους κάνει να λάμπουν σε κάθε τους εμφάνιση. Έτσι κι οι προσωπικότητες αυτές, παρά τις δυσκολίες της εποχής, κατάφεραν να λάμψουν, να πρωτοπορήσουν, να φέρουν την επανάσταση, το κάτι διαφορετικό και να αγαπηθούν όσο λίγοι ακόμα στον κόσμο. Ρετρό προσωπικότητες που ακόμα και σήμερα θαυμάζουμε και πολλές φορές αντιγράφουμε το στιλ, τις κινήσεις, τη φωνή, τις απόψεις. Προσωπικότητες που κατάφεραν να ακουστούν και συνεχίζουν να ακούγονται, μετά από πολλές δεκαετίες. Είδωλα που δεν θα ξεχάσουμε ποτέ. Ούτε εμείς ούτε κι οι επόμενες γενιές.

Απο την Όλγα Νικολαΐδου ...– An Urban Adventurer  

Ένας τοίχος...μουσικός!

Η Neustadt Kunsthofpassage είναι μια μποέμικη συνοικία στη Δρέσδη της Γερμανίας, γνωστή και ως η “συνοικία των φοιτητών”. 

Οι Annette Paul, Christoph Roßner and André Tempel κάτοικοι και καλλιτέχνες ενός κτιρίου της περιοχής, φανατικοί λάτρεις της μουσικής, αποφάσισαν να “μετατρέψουν” τον εξωτερικό τοίχο της πολυκατοικίας τους σε… ορχήστρα!

Κάλυψαν ολόκληρη την επιφάνεια με υδρορροές και χοάνες σε σχήμα μουσικών οργάνων και όταν η βροχή αρχίζει να πέφτει, αυτό το πολύχρωμο σύστημα αποστράγγισης “αιχμαλωτίζει” το νερό και μετατρέπει τον τοίχο σε εκπληκτική μουσική μπάντα!

Αυτό συμβαίνει καθ όλη τη διάρκεια της βροχής, όπου ανάλογα με τη δύναμη, την πυκνότητα και την ένταση των σταγόνων αναπτύσσονται κάθε φορά διαφορετικές μουσικές συνθέσεις, ενώ όσο βρέχει η γειτονιά πλημμυρίζει με εκπληκτικούς ήχους.

Το Funnel Wall (όπως έχει ονομαστεί αυτός ο τοίχος) “παίζει” σλόου αλλά και ροκ κομμάτια ανάλογα με τα κέφια και την ορμή της βροχής και αποτελεί δικαίως ένα από τα πιο αξιοπερίεργα κτίρια στην περιοχή. Ο μουσικός τοίχος βρίσκεται στην AlaunstraàƒŸe 70/Görlitzer StraàƒŸe 20-5, Dresden, German.

 

Τα πιό ευτυχισμένα παιδιά του κόσμου!

Το 2013, μία έκθεση της Unicef κατέταξε την Ολλανδία στην κορυφή των χωρών στις οποίες μεγαλώνουν τα πιο ευτυχισμένα παιδιά στον κόσμο. Σύμφωνα μάλιστα με τους ερευνητές τα παιδιά των Ολλανδών είναι πιο ευτυχισμένα σε σύγκριση με τα παιδιά των 29 πλουσιότερων βιομηχανικών χωρών του κόσμου.

Στην ίδια έρευνα η Βρετανία κατατάχθηκε στην 16η θέση και οι ΗΠΑ στην 26η θέση, κάτω από την Λιθουανία, τη Λετονία και τη Ρουμανία, ενώ η Ελλάδα δεν αναφερόταν στη λίστα με τις χώρες στις οποίες ανατρέφονται τα πιο ευτυχισμένα παιδιά.

Τα παιδιά των Ολλανδών βρίσκονταν στο top 5 σε καθεμία από τις εξής 5 κατηγορίες: υλική ευημερία, υγεία και ασφάλεια, εκπαίδευση, συμπεριφορά και κίνδυνοι καθώς και στέγαση και περιβάλλον.

Επιπλέον, σε μία νεότερη έρευνα, αποδείχθηκε ότι ακόμη και τα μωρά των Ολλανδών είναι πιο ευτυχισμένα σε σχέση με εκείνα των Αμερικανών. Τα μωρά των Ολλανδών χαμογελούσαν, γελούσαν και ήταν πιο δεκτικά στις αγκαλιές, ενώ τα μωρά των Αμερικανών εμφάνιζαν συχνότερα φόβο, θλίψη και απογοήτευση. Οι ψυχολόγοι αποδίδουν αυτές τις ανομοιότητες στις διαφορές στα πολιτιστικά ήθη των δύο χωρών που σχετίζονται με την ανατροφή των παιδιών.

Η Ολλανδία μπορεί να έχει τη φήμη της φιλελεύθερης χώρας η οποία επιδεικνύει ανοχή στο σεξ, τα ναρκωτικά και το αλκοόλ αλλά πίσω από όλα αυτά υπάρχει ένα καλά κρυμμένο μυστικό: Oι Ολλανδοί στην πραγματικότητα είναι αρκετά συντηρητικοί άνθρωποι. Η καρδιά της ολλανδικής κουλτούρας απαρτίζεται από οικογενειάρχες και ανθρώπους που τοποθετούν στο κέντρο όλων των αξιών το παιδί. Γι' αυτούς η επιτυχία αρχίζει από την ευτυχία πρώτα του παιδιού τους και μετά του καθένα από αυτούς ξεχωριστά.

Εκπαιδευτικά συστήματα χωρίς άγχος

Οι μαθητές των δημοτικών σχολείων δεν είναι υποχρεωμένοι να κάνουν τις ασκήσεις τους και το σύστημα των σχολείων στην Ολλανδία δεν επικεντρώνεται στις εξετάσεις. Στην Ολλανδία τα παιδιά αρχίζουν να πηγαίνουν σχολείο από την ηλικία των 4 ετών αλλά δεν ξεκινούν με ένα αυστηρά δομημένο εκπαιδευτικό σύστημα μάθησης, ανάγνωσης γραφής και αριθμητικής μέχρι να φτάσουν την ηλικία των έξι ετών. Επίσης σύμφωνα με την έρευνα της Unicef που διεξήχθη το 2013, στα παιδιά των Ολλανδών αρέσει να πηγαίνουν στο σχολείο και οι γονείς τους δεν ανησυχούν για το αν το παιδί τους είναι αρκετά έξυπνο σε σχέση με τα υπόλοιπα.

Οι ευτυχισμένοι γονείς έχουν ευτυχισμένα παιδιά

Οι Ολλανδοί αντιλαμβάνονται την γονεϊκή ιδιότητα ως κάτι ρεαλιστικό και δεν προσδοκούν να είναι τέλειοι γονείς. Αγωνίζονται καθημερινά για να βάλουν σε τάξη τις όποιες δυσκολίες στη ζωή τους. Η ολλανδική κοινωνία μάχεται για να πετύχει την ισορροπία ανάμεσα στην προσωπική και επαγγελματική ζωή. Ως οι πρωταθλητές της ημιαπασχόλησης στην Ευρώπη, οι Ολλανδοί δουλεύουν 29 ώρες κατά μέσο όρο την εβδομάδα και αφιερώνουν τουλάχιστον μία ημέρα την εβδομάδα στο να περνούν χρόνο με τα παιδιά τους και να κάνουν δραστηριότητες που να ευχαριστούν τους ίδιους.

Πειθαρχία

Oι Ολλανδοί γονείς υιοθετούν ένα συγκεκριμένο στυλ όσον αφορά στην ανατροφή. Έχουν τον πλήρη έλεγχο των παιδιών τους, χωρίς ωστόσο να είναι αυταρχικοί.

Τα παιδιά ενθαρρύνονται περισσότερο ώστε να δρουν αυτοβούλως. Το παιχνίδι για τα παιδιά των Ολλανδών είναι πιο σημαντικό από το να μένουν ήσυχα και υπάκουα. Oι Ολλανδοί πιστεύουν ότι το παιχνίδι εμπνέει τα παιδιά να εξερευνήσουν τον κόσμο γύρω τους και να μάθουν διάφορα πράγματα μέσω αυτού. Το παιχνίδι ωστόσο, για τους Γάλλους, τους Βρετανούς ή τους Αμερικανούς θεωρείται συχνά ως κάτι το θορυβώδες και κάτι που θα μπορούσε να προκαλέσει αναστάτωση στους άλλους ανθρώπους γι 'αυτό και συχνά το αποδοκιμάζουν.

Ποδήλατο

Τα παιδιά των Ολλανδών απολαμβάνουν την ελευθερία τους: κάνουν ποδήλατο για να πάνε στο σχολείο, παίζουν στους δρόμους και επισκέπτονται με αυτό σπίτια φίλων χωρίς να είναι μαζί οι γονείς τους. Τα παιδιά των Ολλανδών κάνουν ποδήλατο και διασκεδάζουν στους δρόμους ακόμη κι όταν βρέχει. Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά μαθαίνουν να είναι αυτάρκη.

Το πρωινό

Για τους Ολλανδούς το πρωινό είναι καθημερινό τελετουργικό. Πριν πάνε στο σχολείο τα παιδιά και οι γονείς στη δουλειά κάθονται όλοι μαζί σε ένα τραπέζι και απολαμβάνουν ένα πλούσιο πρωινό. Αυτό που φαίνεται πως έχουν αντιληφθεί καλά οι Ολλανδοί είναι η σημασία των συχνών γευμάτων που έχουν επισημανθεί κατά καιρούς από έρευνες διατροφολόγων.

Η απλή ζωή

Ο κανόνας στην Ολλανδία είναι απλός: oι οικογένειες τείνουν να επιλέγουν το απλό, τις προσιτές δραστηριότητες και να υιοθετούν τη βασική προσέγγιση των πραγμάτων. Τα παιδιά των Ολλαδών έχουν μεταχειρισμένα παιχνίδια, τα οποία συχνά ανταλλάσσουν με άλλα παιδιά σε παζάρια που πραγματοποιούνται κάθε Απρίλιο. Επιπλέον τα γενέθλια και όλες οι γιορτές έχουν μεγάλη σημασία για τους Ολλανδούς οι οποίοι επιλέγουν να συγκεντρώνονται και να τις γιορτάζουν οικογενειακά, όλοι μαζί.

Πηγή: Daily Telegraph

Έργα τέχνης...στους δρόμους!

Υπάρχουν γλυπτά σε πολλές χώρες, στους δρόμους και τις πλατείες, σε διάσημα ή όχι σημεία, που σε καθηλώνουν από την ομορφιά τους ή από το μέγεθός τους.
Μπορεί να σταθείς κοντά τους σε κάποια στιγμή της ζωής σου, μπορεί και όχι...
Σας παρουσιάζουμε μερικά από αυτά, να τα αναζητήσετε αν ποτέ σας βγάλει ο δρόμος σας!

"Les Voyageurs", Bruno Catalano, Μασσαλία, Γαλλία

Τα γλυπτά αυτά δημιουργήθηκαν για να θυμίζουν στον ταξιδιώτη αυτά που αναγκαστικά αφήνει πίσω του όταν εγκαταλείπει τον τόπο του για νέα εδάφη και νέες εμπειρίες. 

Ένα συγκινητικό έργο που μιλά στην καρδιά.

"Metalmorphosis", David Černý, Σάρλοτ, Β. Καρολίνα, ΗΠΑ

Η «Μεταμόρφωση» βάρους 14 τόνων αποτελείται από στρώματα ολοκάθαρου ατσαλιού που τακτικά περιστρέφονται 360 μοίρες σχηματίζοντας ένα τεράστιο ανθρώπινο κεφάλι. Φτιαγμένο από τον διάσημο Τσέχο γλύπτη David Černý (άλλο έργο του είναι το γνωστό ροζ σοβιετικό τάνκ στην Πράγα), στο Πάρκο Τεχνολογίας.

Δείτε την περιστροφή και μεταμόρφωση

"The Shoes On The Danube Bank", Can Togayand Gyula Pauer, Δούναβης, Ουγγαρία

Ένα δραματικό έργο τέχνης με μνήμες και συναισθήματα. Ένα έργο-φόρος τιμής για τους εκατοντάδες Ούγγρους Εβραίους που αναγκάστηκαν να αφήσουν τα παπούτσια τους στην όχθη του ποταμού, πριν εκτελεστούν, κατά τη διάρκεια του Ολοκαυτώματος στην Ουγγαρία.

Nelson Mandela, Marco Cianfanelli, Νότια Αφρική

Το συγκλονιστικό αυτό έργο του Cianfanelli, προς τιμήν του Nelson Mandela, είναι φτιαγμένο από 50 μεταλλικές ζωγραφισμένες κολώνες Η τοποθεσία του (KwaZulu-Natal) είναι ιδιαίτερης σημασίας, καθώς βρίσκεται στο δρόμο R103, όπου ο Μαντέλα συνελήφθη από την αστυνομία του Απαρτχάιντ το 1962. Μετά τη σύλληψή του, ο Μαντέλα πέρασε τα 27 χρόνια που ακολούθησαν μέσα στη φυλακή.

"The Unknown Official", Magnús Tómasson, 

Ρέικιαβικ, Ισλανδία

Το εντυπωσιακό αυτό μνημείο κατασκευάστηκε το 1933 (δεν είναι καταπληκτικό?). Φτιαγμένο από μπρούντζο και πέτρα αποτυπώνει έναν «άχρωμο» γραφειοκράτη που περπατά χαλαρά, χωρίς βιασύνη. 

Η τεράστια πέτρα που έχει τοποθετηθεί στο κεφάλι του προσθέτει δραματικό στοιχείο στο γλυπτό, καθώς συμβολίζει την δυσκαμψία του γραφειοκρατικού συστήματος.

The Architectural Fragment, Petrus Spronk, Mελβούρνη, Αυστραλία

Το εμπνευσμένο γλυπτό που θα δει κανείς μπροστά από την Βιβλιοθήκη της Πολιτείας της Βικτώρια φαίνεται λες και είναι θαμμένο κάτω από τη γη και ξεπροβάλλει μόνο ένα μέρος του. Αναπαριστά την πτώση του πολιτισμού και την παροδικότητα του παρόντος. 

Η κατασκευή του έγινε στο 1992 κατόπιν κρατικής ανάθεσης, με το γλυπτό να αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου καλλιτεχνικού πρότζεκτ της πόλης.