Όλοι μας κατά καιρούς υποφέρουμε από κάποια πάθηση - με γνωστό στην ιατρική όνομα. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που έχουμε όλα τα συμπτώματα και έντονους πόνους αλλά οι γιατροί (γιατί θα πας, θα το ψάξεις) δε βρίσκουν κανένα παθολογικό αίτιο; Αισθάνεσαι λίγο ηλίθιος; Φοβάσαι μήπως είσαι κατά φαντασίαν ασθενής; Νιώθεις προδομένος από το ίδιο σου το σώμα; Ναι, ναι κι αυτά και άλλα πολλά. Ο πόνος όμως δεν περνάει κι ας σου έχουν δώσει χάπια κανονικά ή placebo. Η ζωή και το μυαλό σου περιστρέφονται γύρω απ' αυτό χωρίς να το θέλεις αφού τα συμπτώματα έρχονται απρόσκλητα στην καθημερινότητά σου.
Εδώ και χρόνια οι γιατροί αναφέρονται σ' αυτές τις παθήσεις ως
"λειτουργικές ή νευροφυτικές διαταραχές" και ο υπόλοιπος κόσμος ως
"ψυχοσωματικές αρρώστιες". Συμβαίνουν όταν έχουμε περάσει κάποιο σοκ, κάποια μεγάλη ένταση ή όταν δεν εξωτερικεύουμε τα συναισθήματά μας (θυμό, οργή, αντίρρηση κλπ). Δηλαδή γεμίζουμε το σώμα μας με αρνητικότητα και όπου χτυπήσει: έντερα; στομάχι; κεφάλι; αναπνευστικό; καρδιά; Καθώς δεν έχουμε την κατάλληλη υποδομή να διαχειριστούμε ούτε τον εαυτό μας ούτε αυτά που μας συμβαίνουν, κατά κάποιο τρόπο επιτρέπουμε στον εαυτό μας να μας συμβαίνει το "κακό".
Τα άτομα που ασθενούν από ψυχοσωματικές ασθένειες ΔΕΝ είναι πιο ευαίσθητα από τους άλλους που δεν ασθενούν, σύμφωνα με τους ψυχολόγους. Απλά δεν έχουν λάβει μέτρα πρόληψης, άμυνας και έγκαιρης καταστολής των επιθέσεων της ψυχής τους.
Συμβουλές "δια πάσαν νόσον και μαμακίαν" δεν υπάρχουν, οπότε ας ψαχτεί ο καθένας πως θα γίνει καλά. Ένας ψυχολόγος πάντα βοηθάει στο να επιλυθούν τα αίτια που προκαλούν τα συμπτώματα, αν βέβαια "ο ασθενής" θέλει να είναι καλά (γιατί πολλοί απολαμβάνουν τελικά την κατάστασή τους).
Όλοι μας κατά καιρούς υποφέρουμε από κάποια πάθηση - με γνωστό στην ιατρική όνομα. Τι γίνεται όμως στην περίπτωση που έχουμε όλα τα συμπτώματα και έντονους πόνους αλλά οι γιατροί (γιατί θα πας, θα το ψάξεις) δε βρίσκουν κανένα παθολογικό αίτιο; Αισθάνεσαι λίγο ηλίθιος; Φοβάσαι μήπως είσαι κατά φαντασίαν ασθενής; Νιώθεις προδομένος από το ίδιο σου το σώμα; Ναι, ναι κι αυτά και άλλα πολλά. Ο πόνος όμως δεν περνάει κι ας σου έχουν δώσει χάπια κανονικά ή placebo. Η ζωή και το μυαλό σου περιστρέφονται γύρω απ' αυτό χωρίς να το θέλεις αφού τα συμπτώματα έρχονται απρόσκλητα στην καθημερινότητά σου. 
Εδώ και χρόνια οι γιατροί αναφέρονται σ' αυτές τις παθήσεις ως "λειτουργικές ή νευροφυτικές διαταραχές" και ο υπόλοιπος κόσμος ως "ψυχοσωματικές αρρώστιες". Συμβαίνουν όταν έχουμε περάσει κάποιο σοκ, κάποια μεγάλη ένταση ή όταν δεν εξωτερικεύουμε τα συναισθήματά μας (θυμό, οργή, αντίρρηση κλπ). Δηλαδή γεμίζουμε το σώμα μας με αρνητικότητα και όπου χτυπήσει: έντερα; στομάχι; κεφάλι; αναπνευστικό; καρδιά; Καθώς δεν έχουμε την κατάλληλη υποδομή να διαχειριστούμε ούτε τον εαυτό μας ούτε αυτά που μας συμβαίνουν, κατά κάποιο τρόπο επιτρέπουμε στον εαυτό μας να μας συμβαίνει το "κακό". Τα άτομα που ασθενούν από ψυχοσωματικές ασθένειες ΔΕΝ είναι πιο ευαίσθητα από τους άλλους που δεν ασθενούν, σύμφωνα με τους ψυχολόγους. Απλά δεν έχουν λάβει μέτρα πρόληψης, άμυνας και έγκαιρης καταστολής των επιθέσεων της ψυχής τους. 
Συμβουλές "δια πάσαν νόσον και μαμακίαν" δεν υπάρχουν, οπότε ας ψαχτεί ο καθένας πως θα γίνει καλά. Ένας ψυχολόγος πάντα βοηθάει στο να επιλυθούν τα αίτια που προκαλούν τα συμπτώματα, αν βέβαια "ο ασθενής" θέλει να είναι καλά (γιατί πολλοί απολαμβάνουν τελικά την κατάστασή τους).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου