Η γλώσσα του σώματος

Η γλώσσα του σώματος επηρεάζει πώς μας βλέπουν οι άλλοι, αλλά μπορεί επίσης ν’ αλλάζει τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας. Αρκετοί άνθρωποι αναρωτιούνται σχετικά με τις εντυπώσεις που αφήνουν στους άλλους ανθρώπους.

Επιστημονικές μελέτες αποδεικνύουν ότι ο καθένας από εμάς έχει προκαταλήψεις που δημιουργούν ουσιαστικά ένα φίλτρο μέσα από το οποίο βλέπουμε τον κόσμο και τους ανθρώπους γύρω μας. 

Μερικά από τα πράγματα που υποσυνείδητα οι άνθρωποι κρίνουν στους άλλους, δεν είναι καν χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν εύκολα να αλλάξουν. 

Οι άνθρωποι με ένα χαλαρό βάδισμα γίνονται αντιληπτοί ως περισσότερο τολμηροί, ενώ όσοι περπατούν με κοφτό βάδισμα θεωρούνται νευρωτικοί. 

Έχει αξία να δαπανήσετε τόσο πολύ χρόνο αλλάζοντας τον τρόπο που βαδίζετε για να πετύχετε τους στόχους σας;

Υπάρχει ένα παλιό ρητό : Δεν μπορείτε να αλλάξετε ό,τι κάνουν οι άνθρωποι σε σας, αλλά μπορείτε να αλλάξετε τον τρόπο που αντιδράτε εσείς σε αυτά τα ερεθίσματα.

Με το ίδιο πνεύμα, είναι λογικό τότε ότι δεν μπορείτε να αλλάξετε τον τρόπο που οι άνθρωποι πρόκειται να σας κρίνουν, γιατί δεν μπορείτε να ελέγξετε τη σκέψη τους, αλλά μπορείτε να ελέγξετε τι δείχνετε εκεί έξω. 

Δείτε μερικά πράγματα που μπορεί να «λέτε» στους ανθρώπους, χωρίς να βγάζετε ούτε μια λέξη:

«Καλώς ήρθατε»

Οι εμπειρογνώμονες λένε ότι όταν βλέπουμε κάποιον που μας αρέσει πραγματικά, «τα φρύδια μας θα δημιουργήσουν μία καμάρα που αψηφά τη βαρύτητα, οι μυς του προσώπου μας θα χαλαρώσουν και τα χέρια μας θα γίνουν πιο εύπλαστα (ακόμη και εκτεταμένα) έτσι ώστε να μπορέσουμε να καλωσορίσουμε αυτό το άτομο».

«Είμαι αναξιόπιστος»

Αυτό δεν είναι ένα χαρακτηριστικό που θα θέλετε να μεταδώσετε σε καμία περίπτωση, αλλά όταν φτάνετε αργά σε μία εκδήλωση για να δώσετε την εντύπωση ότι είστε πολυάσχολοι, ουσιαστικά μεταδίδετε στους άλλους ότι είστε αναξιόπιστοι και δεν εκτιμάτε το χρόνο τους.

«Έχουμε κάτι κοινό»

Νιώθουμε έλξη από άλλους ανθρώπους που πιστεύουμε ότι είναι σαν εμάς. 

Η ψυχολόγος Valerie White λέει: «Οι άνθρωποι ανταποκρίνονται, όταν μιλάτε στους ρυθμούς τους». Αντιγράψτε τη γλώσσα του σώματος του ατόμου που μιλάτε για να δημιουργήσετε μαζί τους ένα στιγμιαίο δέσιμο.

«Δεν έχω αυτοπεποίθηση ή δεν είμαι ειλικρινής».

Ο Joe Navarro, εμπειρογνώμων στο FBI, έμαθε κατά τη διάρκεια χιλιάδων ποινικών συνεντεύξεων να παρακολουθεί τους ώμους των ερωτηθέντων, καθώς εξέθεταν την έλλειψη αυτοπεποίθησης ή ένα ξεκάθαρο ψέμα από την ελαφριά ανύψωση ενός ώμου. «Αυτή η ακινησία ή η αργή ανύψωση των ώμων, υποσυνείδητα δείχνει ότι ‘μου λείπει η αυτοπεποίθηση σε αυτό που λέω’» υποστηρίζει.

«Είμαι χαρούμενος που βρίσκομαι εδώ μαζί σας»

Γερμανοί ερευνητές βρήκαν ότι όταν οι βιολιστές κλασικής μουσικής κάνοντας ένα νεύμα ευγνωμοσύνης στο κοινό τους χωρίς ακόμη να παίξουν ούτε μία νότα, σχηματιζόταν μία καλή εντύπωση για τους μουσικούς η οποία διατηρείτο σε όλη τη συναυλία. Μπορεί να μην κερδίσετε την παράσταση, αλλά όταν ξεκινάτε μία συνάντηση με ένα χαμόγελο, κερδίζετε την αναγνώριση των άλλων συμμετεχόντων.

«Μπορεί να προσπαθήσω να σε ξεγελάσω»

Είναι μια κοινή παρερμηνεία ότι ένας ανειλικρινής άνθρωπος θα αποφύγει την οπτική επαφή. Επιπρόσθετα, ο ψυχολόγος Ronald E. Riggio λέει ότι ψεύτες μπορεί να κρατήσουν περισσότερο την οπτική επαφή και να προσπαθήσουν να κρατήσουν το βλέμμα σας περισσότερο από ό,τι κάποιος που λέει την αλήθεια. Στην πραγματικότητα το παρακάνουν με την οπτική επαφή, σε μια προσπάθεια να εμφανιστούν ειλικρινείς. Η οπτική επαφή είναι ένα καλό πράγμα, αλλά μην το παρακάνετε αλλιώς θα κάνετε το άτομο με το οποίο βρίσκεστε να νιώθει άβολα και να το αναγκάσετε να αμφιβάλλει για την ειλικρίνεια σας.

«Εγώ έχω τον έλεγχο»

Οι ψυχολόγοι Dana Carney, Amy Cuddy και ο Andy Yap βρήκαν στην έρευνά τους ότι η «στάση κυριαρχίας» δίνει στους ανθρώπους μεγαλύτερα συναισθήματα αυτοπεποίθησης και εξουσίας. Η παραμονή σε μια κυρίαρχη στάση για δύο λεπτά αυξάνει την τεστοστερόνη και μειώνει την κορτιζόλη, την ορμόνη του στρες.

Μιλάνο - Σημεία ενδιαφέροντος

Μιλάνο Ιούνιος 2016. Αν η υπέροχη Ρώμη είναι η Ιταλία του παρελθόντος, το Μιλάνο είναι η σύγχρονη Ιταλία. Η τέχνη σε όλες τις μορφές και το design, ο εκλεκτικισμός, η απλότητα, η καθαριότητα χαρακτηρίζουν την πόλη που διατηρεί το φρέσκο αέρα της χάρις τη ζωντάνια των πολλών φοιτητών οικονομικών, καλλιτεχνικών και άλλων πανεπιστημίων. Η πόλη εκτός από το περίφημο ιστορικό της κέντρο και τις παλιές της γειτονιές, έχει αποκτήσει τα δικά της κανάλια αλά Βενετία, αναβαθμίζοντας περιοχές υποβαθμισμένες ενώ το καινούριο κομμάτι της χαρακτηρίζεται από μοντέρνα κτίρια υψηλής αισθητικής. Η πόλη περπατιέται ενώ το δίκτυο λεωφορείων, μετρό και τραμ (με βαγόνια υπερσύγχρονα και βαγόνια αντίκες του 1929!) εξυπηρετεί άριστα τις μετακινήσεις στην πόλη. Τα ταξί είναι πολύ ακριβά ενώ μετά τις 9 το βράδυ έχουν διπλή ταρίφα!!!

Η πόλη απέκτησε καινούριο πρόσωπο εξαιτίας της περίφημης EXPO 2015. Σας παραθέτω ορισμένα τοπόσημα και σημεία ενδιαφέροντος - πατώντας πάνω στα ονόματα πηγαίνετε σε ιστοσελίδες της wikipedia για λεπτομερείς πληροφορίες:

Η επίσκεψη στην πόλη ξεκινάει από το κέντρο της πόλης την Πλατεία Duomo (Piazza del Duomo). Στη πλατεία αυτή βρίσκεται το λαμπρό μνημείο της πόλης που είναι ο περίφημος καθεδρικός ναός της, γοτθικού ρυθμού, που άρχισε να χτίζεται το 1386 και τελείωσε το 19ο αιώνα, εξ ου και η ονομασία της. Ο καθεδρικός ναός του Duomo είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος γοτθικός ναός του κόσμου (ο μεγαλύτερος γοτθικός ναός βρίσκεται στη Σεβίλλη).

Πάνω στην πλατεία βρίσκεται η Galleria Vittorio Emanuele II, ιστορικό τριώροφο κτίριο, ένα σύμπλεγμα εμπορικών στοών, που καλύπτονται από έναν τεράστιο γυάλινο θόλο, σε σχήμα σταυρού που φέρεται να κατασκευάστηκε την περίοδο 1865-1877. Η είσοδος της στοάς αυτής από την πλατεία θυμίζει αψίδα θριάμβου και καλύπτει σε ύψος το συνολικό ύψος του κτιρίου, με σειρές κιονοστοιχιών ιωνικού ρυθμού.

Πάνω στην πλατεία βρίσκεται και το βασιλικό παλάτι, το Palazzo Reale, που έχει πλούσια ιστορία. Αυτή τη στιγμή λειτουργεί ως πολιτιστικό κέντρο φιλοξενώντας διάφορες μόνιμες και περιοδικές εκθέσεις -  εισιτήρια 12 ευρώ ενώ κάποιες είναι δωρεάν. Αξίζει να μπείτε για να το δείτε από μέσα.

Πίσω από την Galleria Vittorio Emanuele II βρίσκεται η Σκάλα του Μιλάνου. Διάσημη Όπερα που έχει φιλοξενήσει τα περισσότερα μεγάλα ονόματα της Όπερας με χωρητικότητα 2.800 θέσεων!

Ο ιερός ναός Santa Maria delle Grazie, διάσημος για την τοιχογραφία "Ο Μυστικός Δείπνος" του Λεονάρντο ντα Βίντσι (προσοχή: πρέπει να κλείσετε ραντεβού για να τον δείτε και να πληρώσετε εισιτήριο).

Η Πινακοθήκη di Brera του Μιλάνου στεγάζεται στο ομώνυμο παλάτι που κτίστηκε τον 14ο αιώνα στη θέση μοναστηριού.

Το Castello Sforzesco, χτισμένο τον 15ο αιώνα από τον Δούκα του Μιλάνου Φραγκίσκο Σφόρτσα, είναι πόλος έλξης για τους φιλότεχνους καθώς στεγάζει αριστουργήματα έργων τέχνης και οι κήποι του Parco Sempione που το περιβάλλουν προσφέρονται για βόλτες χαλάρωσης.

Οι βιτρίνες στο Μιλάνο από μόνες τους είναι αξιοθέατο. Αμέτρητες ώρες έχουν σπαταληθεί για να ρίξουμε εμείς τη γεμάτη θαυμασμό ματιά μας. Ακόμα κι αν δεν ψωνίσετε, επιβάλλεται μια επίσκεψη στα επώνυμα καταστήματα στο Quadrilatero d' Oro, μερικές εκατοντάδες μέτρα ανάμεσα στη Via Monte Napoleone και στη Via Sant' Andrea.


Τα πλωτά κανάλια και το λιμάνι Darsena στην περιοχή Navigli είναι από τα πλέον αγαπημένα μέρη των επισκεπτών και των κατοίκων του Μιλάνου. Πηγαίνετε μετά τις 7 το απόγευμα - τότε αποκτάει ζωή η περιοχή.

Τελευταίο άφησα κάτι μοναδικό: ένα υπαίθριο μουσείο γλυπτών- το Monumental Cemetery of Milan (Cimetero Monumentale). Το κοιμητήριο βρίσκεται σε μια έκταση 250 στρεμμάτων και χρονολογείται από το 1866. Χωρίζεται σε 3 μέρη: το ένα προορίζεται για Καθολικούς, ο άλλο για Εβραίους και το τρίτο για μη-Καθολικούς. Η είσοδος είναι ελεύθερη, ενώ μπορείτε να κανονίσετε και δωρεάν ξενάγηση.  

Surma μια φυλή που χάνεται...

Στη νοτιοδυτική Αιθιοπία, όπου ο ποταμός Omo διασχίζει σαν φίδι την καταπράσινη γη, φυλές που χάνονται ζουν με τον διαχρονικό δικό τους τρόπο.

Μεταξύ αυτών και οι Surma που είναι γνωστοί για τους δίσκους που τοποθετούν στα χείλη τους, προκαλώντας μια παραμόρφωση, για τα δυτικά δεδομένα, αλλά σημάδι ομορφιάς και θέσης για τις γυναίκες της φυλής.

Όπως κι άλλες φυλές, οι Surma γίνονται μάρτυρες της ίδιας της εξαφάνισής τους καθώς η ξηρασία, η κατασκευή φραγμάτων και η οριοθέτηση εθνικών πάρκων απειλούν την επιβίωσή τους.

Με στόχο να αποτυπώσει την ομορφιά της φυλής αυτής πριν χαθεί, η φωτογράφος Louisa Seton ταξίδεψε στην αφρικανική χώρα για να καταγράψει τη ζωή αυτών των εκπληκτικών ανθρώπων.

Η Louisa Seton, που γεννήθηκε στην Κένυα αλλά ζει στην Αυστραλία, ταξίδεψε στα χωριά των Surma το 2015 ενώ φωτογράφισε και τη φυλή Hamer.

«Πολλοί φωτογραφίζουν την Αφρική αναδεικνύοντας τις αρνητικές πτυχές, πολέμους, λιμό, μάχες. Αλλά εγώ ήθελα να δείξω την ομορφιά αυτών των απίστευτων, δυνατών και πολύ περήφανων ανθρώπων και τη σχέση τους με τη γη και τις εποχές», περιέγραψε στο CNN η φωτογράφος.

Η Louisa σπούδασε Καλές Τέχνες στο Rhodes University, της Ν. Αφρικής, με εξειδίκευση στη Φωτογραφία. Η πρώτη της κάμερα ήταν μια Nikon FM2. 

Στο Λονδίνο όπου έζησε και εργάστηκε, κέρδισε το πρώτο βραβείο στον μεγαλύτερο διαγωνισμό του είδους, το 'Travel Photo of the Year'. Πλέον δουλεύει σαν ελεύθερη επαγγελματίας στο Σίδνει

Διδακτικές στάσεις yoga!

Αν νομίζετε οτι έχω εξαντήσει τη θεματολογία "yoga", γελιέστε! 

Η γιόγκα είναι ανεξάντλητη πηγή μάθησης...

Η συντριπτική πλειοψηφία των στάσεων γιόγκα μπορούν να μας διδάξουν για τον εαυτό μας, τις σχέσεις μας, και τον κόσμο γύρω μας.

Η στάση Βουνό: απαιτεί να βρούμε τη σωστή ισορροπία

Tadasana
Η στάση αυτή αναπαριστά τις έννοιες της αιωνιότητας, του σθένους, της ήρεμης δύναμης και της σταθερότητας που συνδέονται με τα βουνά.

Φαίνεται εύκολο. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να σταθείτε όρθιοι...

Σύντομα, όμως, θα καταλάβετε ότι το σωματικό βάρος σας αυξάνεται επικίνδυνα, σε σημείο που δεν μπορούν εύκολα να το κρατήσουν τα πόδια σας, θα καταλάβετε πως αυτό μετατοπίζεται πολύ μπροστά στα δάχτυλά σας ή πολύ πίσω στις φτέρνες. Ξαφνικά το να σταθείτε όρθιοι σας βγάζει από την ισορροπία, και αυτό πουθέλετε είναι να ακουμπήσετε κάπου.

Τι μπορεί να μας διδάξει για τη σχέση μας:

Οι σχέσεις απαιτούν από εμάς να ισορροπήσουμε το βάρος μας, κάτι που επεκτείνεται και στο χαρακτήρα μας. Το να γέρνετε μπροστά, κάποιος το εκλαμβάνει οτι αναζητάτε βοήθεια, ότι εξαρτάστε πολύ από τους άλλους. Ψάχνοντας στήριγμα προς τα πίσω γίνεστε υπερβολικά ψυχρός. 

Όταν στέκεστε ίσια στα πόδια σας, δείχνετε να έχετε σταθερό και σίγουρο χαρακτήρα και όλοι μπορούν να σας εμπιστευτούν. 

Δεν είναι δύσκολο να επιτευχθεί η σωστή ισορροπία. 

Εξάσκηση χρειάζεται μόνο.

Η στάση Δέντρο: πρέπει να έχει διάρκεια στις δύσκολες στιγμές

Vriksasana

Στη στάση αυτή φανταστείτε ότι τα πόδια σας είναι οι ρίζες ενός δέντρου που στηρίζουν τον κορμό.

Υπάρχουν διάφορα κόλπα για να ισορροπήσετε σε ένα μόνο πόδι. Ένας από αυτούς: να κοιτάζετε προς τα πάνω. Όταν κοιτάτε κάτω, το σώμα σας ακολουθεί το βλέμμα σας προς αυτή την κατεύθυνση.

Τι μπορεί να σας διδάξει για τη σχέση σας:

Μερικές φορές οι σχέσεις μας μπορεί να μοιάζουν σαν να προσπαθούμε να ισορροπήσουμε σε ένα πόδι. Είμαστε ταλαντευόμενοι και ανησυχούμε ότι θα πέσουμε εντελώς. Κατά τη διάρκεια μιας προβληματικής σχέσης, είναι δελεαστικό να κοιτάξουμε κάτω, νοιώθοντας τη σχέση μας καταδικασμένη. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η σχέση να κλονίζεται ακόμη περισσότερο. Προσπαθήστε να αναζητήσετε κάτι που θα σας κάνει να κοιτάξετε επάνω. Υπενθυμίστε στον εαυτό σας ότι έχετε περάσει μέσα από δύσκολες στιγμές.

Στάση Ρόδα: Κρατήστε την καρδιά σας ανοικτή

Η Chakrasana, ή στάση ρόδα,τεντώνει τον θώρακα, την σπονδυλική στήλη και τον αυχένα ενώ ανακουφίζει από την κούραση και τους πονοκεφάλους

Το μυστικό για κάθε κάμψη προς τα πίσω δεν είναι κατ ‘ανάγκη η ευελιξία στην σπονδυλική στήλη. Συχνά αυτό που χωρίζει εκείνους που μπορούν να κάνουν την Στάση Ρόδα από εκείνους που δεν μπορούν είναι: ευελιξία στο στήθος και τους ώμους. Για να γίνει σωστά, θα πρέπει να σηκώσετε και να ανοίξετε την καρδιά σας.

Τι μπορεί να σας διδάξει για τη σχέση σας:

Είμαστε συχνά ένοχοι στις σχέσεις μας καθώς προσεγγίζουμε το/τη σύντροφό μας με επιφυλακτικότητα, σαν να περπατάμε ανάποδα, βάζοντας μπροστά την πλάτη και όχι το στήθος, σαν να φοβόμαστε να χρησιμοποιήσουμε την καρδιά, σαν αν φοβόμαστε να την ανοίξουμε στον άνθρωπό μας. Προστατεύοντας τα αισθήματα μας, στην πραγματικότητα τα κλειδώνουμε δημιουργώντας ένταση, ψυχρότητα και απόσταση. Φοβόμαστε μην πληγωθούμε, ποτέ όμως δεν θα ζήσουμε την αληθινή σχέση αν δεν ανοίξουμε την καρδιά και τα συναισθήματά μας.

Στήριξη στα χέρια : Γυρίστε κόσμο σας ανάποδα:

Η shirshasana, δεν είναι μόνο μια από τις προκλήσεις όποιου ασχολείται με τη γιόγκα αλλά και ένα πραγματικό ελιξίριο ζωής και υγείας

Όταν γυρνάτε το σώμα σας ανάποδα αυτό ενεργοποιείται. Αυξάνει την κυκλοφορία στην καρδιά σας. Αυτό σας κάνει να νιώθετε πιο ξεκούραστοι.

Τι μπορεί να σας διδάξει για τη σχέση σας:

Μερικές φορές οι σχέσεις μας απαιτούν μια παρόμοια ανατροπή. Είναι χρήσιμο να προσπαθήστε μια αποτελμάτωση – καθώς κάνετε κάθε μέρα τα ίδια πράγματα, επιβάλλοντας μία ρουτίνα. Τα πάντα που κάποτε σας ενθουσίαζαν τώρα μοιάζουν βαρετά.  Κάντε κάτι που δεν είχατε κάνει μέχρι τότε, αλλάξτε τη θέση που κοιμάστε στο κρεβάτι, κάντε μια ερώτηση που δεν τολμούσατε να κάνετε μέχρι τότε, προσπαθήστε μια δραστηριότητα από κοινού, ξαναβρείτε τον ενθουσιασμό με κάποιο τρόπο.

Η στάση του Παιδιού: Περάστε χρόνο με το σύντροφό σας:

Η balasana είναι μια ανακουφιστική θέση για τη μέση, τον αυχένα, τους ώμους και τους γλουτούς. Είναι άσανα αλλά και στάση ανάνηψης, δηλαδή ξεκούρασης 

ή προετοιμασίας για μια άσανα

H στάση το Παιδιού απαιτεί προσεκτική ευθυγράμμιση. Όταν γίνεται σωστά, επιμηκύνει τη σπονδυλική στήλη, ανοίγει την καρδιά, χαλαρώνει την πλάτη και σας επιτρέπει να χαλαρώσετε εντελώς.

Τι μπορεί να σας διδάξει για τη σχέση σας:

Πολύ συχνά ξεχνάμε να ξεκουραστούμε με τους συντρόφους μας. Αυτό ισχύει όταν περνάνε μερικά χρόνια και η σχέση αρχίζει να ξεθωριάζει. Ξαφνικά είμαστε προσκολλημένοι με την εργασία και άλλες δεσμεύσεις. Η ζωή και οι σχέσεις απαιτούν μια ισορροπία. Δημιουργήστε μια όαση ηρεμίας μέσα στην κάθε μέρα, και να καλέσετε τον/την σύντροφό σας σε αυτή την όαση.

Η ιστορία των διακοπών!

Καλοκαιράκι, ζέστη, δυνατός ήλιος.
Ο νούς μας είναι συνέχεια στην παραλία και στην ξενοιασιά των διακοπών...
Πώς όμως ξεκίνησαν όλα?

Οι εκδρομές των αρχαίων

Οι αρχαίοι πολιτισμοί είχαν καταλάβει την αξία και την αναγκαιότητα του ταξιδιού, από την στιγμή που ανακαλύφθηκε ο τροχός και το χρήμα. 

Από τα εμπορικά ταξίδια της Μεσοποταμίας ξεκινά μια παράδοση χιλιετηρίδων, που φυσικά δεν άφησε ασυγκίνητα τα ανήσυχα πνεύματα των αρχαίων Ελλήνων.

Μπορεί να μην υπήρχαν σαν έννοια οι καλοκαιρινές διακοπές, αλλά οι πρόγονοί μας έβρισκαν πάντα αφορμές να εκδράμουν σε υπαίθρια θέατρα, θρησκευτικές τελετές, μαντεία και ιερατεία, φημισμένα ιατρικά κέντρα, θερινούς αγώνες και τελετές, με αποκορύφωμα φυσικά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. 

Βέβαια, μόνο τα μέλη των υψηλότερων κοινωνικών τάξεων είχαν την δυνατότητα να ταξιδέψουν.

Οι ρωμαϊκές εξοχικές κατοικίες

Αυτοί στους οποίους χρωστάμε την καθιέρωση των καλοκαιρινών διακοπών είναι οι αρχαίοι Ρωμαίοι. Από τον 2ο π.Χ. αιώνα, οι εξοχικές κατοικίες των ρωμαίων αριστοκρατών αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της «υψηλής κοινωνίας». Μάλιστα, υπήρχαν οι παραθαλάσσιες εξοχικές κατοικίες, που προτιμούνταν την άνοιξη, και οι ορεινές εξοχικές κατοικίες, που προτιμούνταν τα καλοκαίρια, κυρίως για να αποφεύγονται οι ορδές λαϊκών στρωμάτων στις ακτές. 

Όπως αναφέρει ο καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας κ. Μιχάλης Τιβέριος, 

«η εξοχική κατοικία αντιπροσώπευε την έννοια του otium (= σχόλη, ζωή στο ύπαιθρο) σε αντιδιαστολή προς την έννοια του negotium (= καθήκον, πολιτική δραστηριότητα)». 

Σύμφωνα με τον ίδιο καθηγητή, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έχτιζαν τις παραθαλάσσιες βίλες τους κυριολεκτικά στην άκρη της θάλασσας, έτσι ώστε να μπορούν να ψαρεύουν από την κρεβατοκάμαρά τους. 

Οι δε παραλίες της Ιταλίας μετατρέπονταν σε σκηνικά ρωμαϊκών… «οργίων», όπου οι άνδρες περνούσαν τις «διακοπές» τους με γυναίκες ελαφρών ηθών.

Ταξίδι τον Μεσαίωνα

Από το τέλος των ρωμαϊκών χρόνων, μέχρι την Αναγέννηση και τις αρχές του 19ου αιώνα, το ταξίδι συνέχιζε να παραμένει προνόμιο των υψηλών τάξεων. 

Τα θρησκευτικά ταξίδια και οι επισκέψεις σε ιαματικές πηγές ήταν οι δημοφιλέστερες καλοκαιρινές «διακοπές», αλλά καθιερώθηκε και ο θεσμός του Grand Tour, των ταξιδιών που επιχειρούσαν οι γόνοι αριστοκρατών γυρίζοντας ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο. Το «Μεγάλο Ταξίδι» δεν ήταν υπόθεση αποκλειστικά καλοκαιρινή, καθώς συχνά διαρκούσε περί τα τρία χρόνια και είχε ως στόχο όχι την αναψυχή αλλά την διεύρυνση των οριζόντων.

Οι πρώτοι τουρίστες

Όλα αλλάζουν όταν στην ζωή της ανθρωπότητας μπαίνει η ατμομηχανή. 

Από τις αρχές του 19ου αιώνα, τα τρένα και τα ατμόπλοια κάνουν τα ταξίδια ασφαλέστερα και τα αστικά στρώματα μπαίνουν στο παιχνίδι των διακοπών. Σημαντικός «σταθμός» της Ιστορίας του τουρισμού είναι η ίδρυση από τον Thomas Cook του πρώτου ταξιδιωτικού πρακτορείου, που αναλάμβανε να πουλήσει πακέτα διακοπών, περιλαμβανομένων μετακινήσεων αλλά και κουπονιών διαμονής. Το ημερολόγιο έδειχνε 5 Ιουλίου του 1841, ημερομηνία γέννησης της λέξης «τουρίστας» (από την αγγλική λέξη «tour»).

Oι σιδηρόδρομοι φέρνουν και την αμερικανική αστική τάξη στις παραλίες. Ωστόσο, το θρησκευτικό στοιχείο επικρατεί, καθώς οι σημαντικότερες παραθεριστικές δομές είναι εκκλησιαστικές και αναλαμβάνουν να προστατεύσουν τον αθώο και ιερό χαρακτήρα των καλοκαιρινών διακοπών, μακριά από καταχρήσεις και σεξουαλικά θέλγητρα, ώστε ο παραθερισμός να μην συνοδεύεται με… ένοχες συνειδήσεις, όπως αναφέρει η αμερικανίδα ιστορικός Cindy Aron, που συνέγραψε μεταξύ άλλων την «Ιστορία των Διακοπών».

Eπιπλέον αναφέρει: «Οι Ευρωπαίοι δουλεύουν ώστε να μπορέσουν να πάνε διακοπές. 

Οι Αμερικάνοι πάνε διακοπές ώστε να μπορέσουν να επιστρέψουν στη δουλειά».

Όταν κλείνουν τα σχολεία

Η θρησκευτική σφραγίδα φιγουράρει και στον θεσμό της παιδικής κατασκήνωσης. Η πρώτη επίσημη θερινή κατασκήνωση για παιδιά ιδρύθηκε στην Ζυρίχη στα μέσα του 19ου αιώνα από έναν επίσκοπο, ενώ στην συνέχεια υποστηρίχθηκε από τον θεσμό του προσκοπισμού, δημιουργώντας μία σταθερή εναλλακτική για την σχολική ανάπαυλα.

Τα καλοκαίρια του 20ού αιώνα

Η κοινωνική ελίτ συνεχίζει να απολαμβάνει τις καλοκαιρινές διακοπές μέχρι και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τότε είναι που επιχειρείται ο εκδημοκρατισμός του τουρισμού, σύμφωνα με την Γαλήνη Μουτάφη, καθηγήτρια και συγγραφέα του βιβλίου «Έρευνες για τον τουρισμό στην Ελλάδα και την Κύπρο» 

«μέχρι τότε διακοπές έκαναν μόνο μέλη της ελίτ, κυρίως άνδρες, διότι ο τουρισμός προϋπέθετε χρήματα, πολιτισμικό κεφάλαιο και γνώσεις. Σημαντικοί παράγοντες που ώθησαν τον παραθερισμό ήταν η ανάπτυξη των μέσων μαζικής μεταφοράς, η αύξηση της κινητικότητας των ανθρώπων, η αύξηση του εισοδήματος, η μείωση της εργάσιμης εβδομάδας, τα εργασιακά δικαιώματα (σύνταξη) κ.ά. Με φορείς πρώτα τη μεσαία τάξη και στη συνέχεια τα κατώτερα στρώματα, με τη συμμετοχή γυναικών, οι οποίες άρχισαν »καθυστερημένα» να ταξιδεύουν, ο τουρισμός μετά τον πόλεμο αποκτά νέο περιεχόμενο».

Την πορεία του τουριστικού κινήματος ανακόπτει φυσικά ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Αμέσως μετά, στην Ελλάδα ο τουρισμός θεριεύει και αποφασίζεται να αξιοποιηθούν τα θέλγητρα των νησιών, που έχουν μείνει ανεκμετάλλευτα και παρθένα ως την δεκαετία του ’50. 

Τα μπάνια του λαού

Παράλληλα με την έλευση των ξένων τουριστών στη χώρα, οι Έλληνες αναπτύσσουν τις δικές τους καλοκαιρινές συνήθειες.

Η παραλία θεωρείται αυτονόητο δικαίωμα της θερινής καθημερινότητας των πολιτών, σε τέτοιο βαθμό που ο Ανδρέας Παπανδρέου επικαλέστηκε τον σεβασμό στα «μπάνια του λαού», αρνούμενος να καταφύγει εσπευσμένα στις κάλπες στα τέλη των ‘80s. 

Φυσικά, η εξόρμηση του λαού στις παραλίες ήταν μια ιστορία πολύ παλαιότερη. Τον Μεσοπόλεμο, για παράδειγμα, γίνεται το σημαντικότερο «άνοιγμα» το οποίο επιτρέπει στα πλήθη να συγχρωτιστούν στις ακτές.

Το 1927 πρέπει να θεωρηθεί σαν έτος καθιέρωσης των μικτών μπάνιων στην Αθήνα. Τα Φάληρα, παρέμεναν ο αγαπημένος θερινός προορισμός των Αθηναίων, αλλά εκεί τα «μπεν μιξτ» άργησαν να καθιερωθούν. Τρεις ήταν οι πιο πολυσύχναστες και κοσμικές παραλίες για τους οπαδούς τους. Η Γλυφάδα, η Βούλα και η Βουλιαγμένη, που συγκέντρωναν εκατοντάδες λουόμενους, οι οποίοι ανέρχονταν σε χιλιάδες τις Κυριακές. Τα ρεπορτάζ της εποχής είναι απολαυστικά… «Βλέπει κανείς ένα γκρουπ από άνδρες και γυναίκες –νέους όλους― να παίζουν με μια μπάλα φουτ μπωλ μέσα στη θάλασσα. Πιο πέρα μερικοί νέοι και κορίτσια, εκτελούν, χωριστά, αγώνας δρόμου εις την αμμουδιά. Καμιά φορά παρεκκλίνουν από τον δρόμο τους και κυνηγιούνται μέσα στη θάλασσα…»....  

Το περιοδικό Πάνθεον σε έκδοση του 1936, έγραφε για τις περίφημες «μικτές» παραλίες μπαιν-μιξτ:

«Τώρα επεκράτησε παντού να γίνωνται μπαιν-μιξτ και πρέπει ο άνδρας να είναι προσεκτικός απέναντι των γυναικών και να μην προκαλή με τη στάση του επεισόδια, που μπορούν νάχουν δυσάρεστες συνέπειες. Επειδή οι γυναίκες είναι αναγκασμένες να δείχνουν μέλη του σώματος, που εις άλλες περιστάσεις είναι κρυμμένα, δεν πρέπει να παρατηρούμε εκείνες που λούζονται μαζί μας με τέτοιο τρόπο, ώστε και αυτές να τις ενοχλούμε και μεις να φαινώμαστε κακοαναθρεμμένοι. Δεν απαγορεύονται δε μόνον οι ενοχλήσεις με τα μάτια και οι χειρονομίες, αλλά και κάθε άλλο που δυσαρεστεί τις ξένες κυρίες. Το μπανιερό του ανδρός πρέπει να είναι σεμνό και να μη αναγκάζει τις κυρίες να γυρίζουν το βλέμμα αλλού. Αλλά και οι κινήσεις των λουομένων πρέπει να είναι προσεκτικές. Συμβαίνει πολλές φορές να προκαλή την αηδία μία απρόσεκτη κίνηση και να προκαλή σχόλια που δεν είναι κολακευτικά».

Οι διακοπές στην Ελλάδα μέχρι σήμερα

Στις επόμενες δεκαετίες, ελληνικό καλοκαίρι σημαίνει νησιά, παραθεριστική κατοικία - κοινώς εξοχικό, rooms to let, αλλά και διακοπές διαρκείας για κάθε οικογένεια. Τα πιο λαϊκά στρώματα επιλέγουν τα πατρικά τους σπίτια, τα χωριά τους ή τα φθηνά δωμάτια σε παραθαλάσσια θέρετρα για όλο το καλοκαίρι. 

Τα νησιά γνωρίζουν δόξες χάρη στο διεθνές jet set που τα επισκέπτεται, ιδιαίτερα στις δεκαετίες του ’60 και του ’70, οπότε και οι παγκοσμίου φήμης έλληνες κροίσοι φιλοξενούν διάσημους αστέρες. Οι πιτσιρικάδες της πόλης κατηφορίζουν προς τις κοντινές παραλίες, στοιβαγμένοι σε λεωφορεία, ενώ το ελληνικό κράτος θεσπίζει και τα κουπόνια κοινωνικού τουρισμού.

Τα πράγματα αλλάζουν όσο ανεβαίνει το βιοτικό επίπεδο και όσο οι Έλληνες βρίσκουν διεξόδους, χάρη σε φθηνά αεροπορικά εισιτήρια και αξιοποίηση «χειμερινών» αργιών, σε προορισμούς του εξωτερικού. Έτσι, τα καλοκαιρινά τους ταξίδια διαρκούν λιγότερο, ενώ αναπτύσσονται περισσότερο οι εξειδικευμένοι τομείς τουρισμού (θρησκευτικός, εναλλακτικός, φυσιολατρικός, τρίτης ηλικίας, αγροτουρισμός κ.ο.κ.) Και μπορεί τα τελευταία χρόνια, οι έρευνες να κάνουν λόγο για αυξανόμενα ποσοστά όσων, λόγω κρίσης, δηλώνουν πως δεν θα κάνουν καθόλου διακοπές, αλλά οι εξορμήσεις στις κοντινές παραλίες επανέρχονται στο προσκήνιο, ενώ τα καταλύματα των νησιών γεμίζουν και πάλι ασφυκτικά με ξένους τουρίστες.

Πολιτιστικά εκτός και εντός Αττικής

Είμαι πολύ ενθουσιασμένη με το τετραήμερο εκδηλώσεων στο ΚΠΙΣΝ! Μπορούμε να δούμε για πρώτη φορά από μέσα την Λυρική σκηνή, τη Βιβλιοθήκη, να περπατήσουμε σε όλο τον δενδροφυτεμένο περιβάλλοντα χώρο-πάρκο και να απολαύσουμε το πλούσιο καλλιτεχνικό πρόγραμμα που μας προσφέρεται ΔΩΡΕΑΝ. Το Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (ΚΠΙΣΝ) ανοίγει τις πόρτες του στο κοινό και παρουσιάζει το τετραήμερο πρόγραμμα εκδηλώσεων, με ελεύθερη είσοδο, Metamorphosis: Το ΚΠΙΣΝ στον Κόσμο. Από τις 23 έως τις 26 Ιουνίου, το ΚΠΙΣΝ παίρνει ζωή και προσκαλεί όλους μας σε ένα ταξίδι γνωριμίας  με το νέο τοπόσημο της Αθήνας.

Θεατρικές παραστάσεις σε αρχαία θέατρα.
Το θεατρικό έργο με τίτλο «Εκάβη, μια πρόσφυγας», ανεβάζει το ΔΗΠΕΘΕ Αγρινίου με πρωταγωνίστρια τη Δέσποινα Μπεμπεδέλη στα Αρχαία Θέατρα της Στράτου και της Δήλου (3 Σεπτεμβρίου '16). Το θέατρο της Δήλου ανοίγει για το κοινό μετά από 2.100 χρόνια!
«Η Εκάβη είναι γυναίκα – σύμβολο, στο πρόσωπο της οποίας αποτυπώνονται τα φρικτά σημάδια του πολέμου». Το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Αγρινίου, φέτος το καλοκαίρι, παρουσιάζει μια παράσταση βασισμένη στους μονολόγους της τραγικής βασίλισσας από τα έργα «Εκάβη» και «Τρωάδες» του Ευριπίδη στο Αρχαίο Θέατρο της Στράτου, το οποίο είναι το μεγαλύτερο σε χωρητικότητα στην Αιτωλοακαρνανία με θέα τον ποταμό Αχελώο και την κοιλάδα του, στις 26 και 27 Αυγούστου 2016 και  ώρα 9.15 .μ.μ., με ελύθερη είσοδο!

Πρωτότυπη θεατρική σκηνή στην Πρέβεζα: 
"Η όπερα του νερού και του ονείρου" είναι μια πρωτότυπη πλωτή κατασκευή φτιαγμένη από ανακυκλώσιμα υλικά. Η θεατρική σκηνή θα στηθεί σε πλωτή εξέδρα στη θέση Πευκάκια στην παραλία της πόλης της Πρέβεζας, δίπλα σε έναν Ενετικό προμαχώνα,  ο οποίος θα ενταχθεί στο σκηνικό. Η σκηνή έχει μήκος 30 μέτρα, ύψος 8 και εμβαδόν περίπου 200 τετραγωνικά.
Τα εγκαίνια της νέας σκηνής θα πραγματοποιηθούν στις 30 Ιουλίου.
 
Ο, εκ Πρεβέζης δημιουργός της, Λέανδρος Σπαρτιώτης  φιλοτεχνεί ένα επιβλητικό αρχιτεκτόνημα χρησιμοποιώντας τενεκεδένια  από αναψυκτικά και μπύρες και κόντρα πλακέ θαλάσσης, για να ομορφύνει ακόμη περισσότερο τον τόπο του και παράλληλα να στείλει τα δικά του μηνύματα.

Θεσσαλονίκη. Στάσεις λεωφορείων μετατρέπονται σε βιβλιοθήκες:
Μια πρωτότυπη προσπάθεια για τα ελληνικά δεδομένα. Η δημοτική αρχή του δήμου Πυλαίας - Χορτιάτη μετατρέπει σε βιβλιοθήκες 5 πέτρινες στάσεις των αστικών λεωφορείων στην περιοχή του Φιλύρου. Έχει τοποθετήσει ράφια γεμάτα από βιβλία, υπάρχει παγκάκι αναμονής, ένας χώρος για εφημερίδες και περιοδικά καθώς και πίνακας ανακοινώσεων για τις εκδηλώσεις του δήμου.