Το "Σαρδελάκι" στη Γλυφάδα, Φοίβης 15, όταν πρωτοάνοιξε έκανε πολύ μεγάλη αίσθηση. Ψάρια, θαλασσινά, πατάτες, σαλάτες αποτελούσαν το μενού, το οποίο ήταν τυπωμένο σε σελίδα Α4 σαν εφημερίδα. Οι τιμές φτηνές (ως 12 ευρώ - π.χ. μεγάλη μερίδα τηγανητού μπαρμπουνιού, το service πολύ γρήγορο και επαγγελματικό, περιβάλλον λιτό, τραπεζάκια στο πεζοδρόμιο. Τραπέζια άδειαζαν και γέμιζαν με απίστευτη ταχύτητα καθώς ο κόσμος περίμενε στην ουρά. Ήταν πράγματι "Value for money" και η διαφήμιση πήγαινε από στόμα σε στόμα. Πλήρωνες 15 ευρώ, έτρωγες ποικιλία νόστιμων ψαροπιάτων, έπινες ότι τραβούσε η ψυχή σου (μέχρι παλαιωμένο τσίπουρο) και έφευγες πολύ ευχαριστημένος. Έτσι έγινε ην Νο 1 επιλογή σου για έξοδο φαγητού.
Αυτά όλα ήταν "last year" (που λέμε για κάτι που έχει αλλάξει). Δυστυχώς βρέθηκα την Τετάρτη 29/7/15. Απογοητεύτηκα! Πολλά έμειναν ίδια: το γρήγορο service, το περιβάλλον, η ποικιλία στον νέο κατάλογο, η ουρά στην αναμονή. Το σημαντικό είναι ότι άλλαξε η ποιότητα και η ποσότητα των φαγητών (η φωτογραφία είναι από τις παλιές εποχές). Όλες οι μερίδες των πρώτων πιάτων που βρίσκεις στον περιφερόμενο δίσκο είναι στα 2/3 των παλιών. Η βραστή σαλάτα αποτελείται από μια βραστή χθεσινή πατάτα, ένα βολβό παντζαριού, 2 πιρουνιές χόρτα παντζαριών, 1 μπουκιά μπρόκολο,1 καρότο και 2 κολοκυθάκια (7 ή 8 ευρώ) - πάνε τα γεμάτα πιάτα. Τζάμπα είναι βρε παιδιά - βάλτε κάτι παραπάνω δεν κοστίζουν. Τα τηγανητά καλαμάρια (9 ευρώ), 3 μεγάλα κομμάτια, δεν τρωγόντουσαν. Δεν είχαν γεύση. Η υφή τους ήταν μεταξύ λάστιχου και τσίχλας. Οι 10 μικρές ακέφαλες σαρδελίτσες (8 ευρώ) ευτυχώς τρωγόντουσαν, αν και ήθελαν λίγο ψήσιμο ακόμα. Οι τηγανητές πατάτες ήταν πεντανόστιμες και το καλύτερο πιάτο που φάγαμε. Μαζί με δύο μπύρες πληρώσαμε 45 ευρώ και μείναμε δυσαρεστημένοι. Τα πράγματα είναι απλά: δε θα ξαναπάμε.
Αυτά όλα ήταν "last year" (που λέμε για κάτι που έχει αλλάξει). Δυστυχώς βρέθηκα την Τετάρτη 29/7/15. Απογοητεύτηκα! Πολλά έμειναν ίδια: το γρήγορο service, το περιβάλλον, η ποικιλία στον νέο κατάλογο, η ουρά στην αναμονή. Το σημαντικό είναι ότι άλλαξε η ποιότητα και η ποσότητα των φαγητών (η φωτογραφία είναι από τις παλιές εποχές). Όλες οι μερίδες των πρώτων πιάτων που βρίσκεις στον περιφερόμενο δίσκο είναι στα 2/3 των παλιών. Η βραστή σαλάτα αποτελείται από μια βραστή χθεσινή πατάτα, ένα βολβό παντζαριού, 2 πιρουνιές χόρτα παντζαριών, 1 μπουκιά μπρόκολο,1 καρότο και 2 κολοκυθάκια (7 ή 8 ευρώ) - πάνε τα γεμάτα πιάτα. Τζάμπα είναι βρε παιδιά - βάλτε κάτι παραπάνω δεν κοστίζουν. Τα τηγανητά καλαμάρια (9 ευρώ), 3 μεγάλα κομμάτια, δεν τρωγόντουσαν. Δεν είχαν γεύση. Η υφή τους ήταν μεταξύ λάστιχου και τσίχλας. Οι 10 μικρές ακέφαλες σαρδελίτσες (8 ευρώ) ευτυχώς τρωγόντουσαν, αν και ήθελαν λίγο ψήσιμο ακόμα. Οι τηγανητές πατάτες ήταν πεντανόστιμες και το καλύτερο πιάτο που φάγαμε. Μαζί με δύο μπύρες πληρώσαμε 45 ευρώ και μείναμε δυσαρεστημένοι. Τα πράγματα είναι απλά: δε θα ξαναπάμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου