Ως γονιός έχω μια μόνιμη έγνοια: Θέλω τα παιδιά μου να είναι υγιή, σωματικά και ψυχικά. Όταν θα είναι ενήλικες να είναι σωστοί άνθρωποι. Μεγάλη κουβέντα το "σωστοί" άνθρωποι. Θεωρώντας ότι από την μικροκοινωνία του κάθε σπιτιού ξεκινάει ο πολιτισμός του καθενός μας, πρέπει να προσέχουμε ώστε να μην αναπαράγουμε λάθος πρότυπα για τους αυριανούς ενήλικες πολίτες - τα παιδιά μας. Γνωρίζοντας ότι τα λόγια είναι αέρας προσπαθώ με πράξεις- παραδείγματα να τους εκπαιδεύω έτσι ώστε να περάσουν στην κουλτούρα τους.
- Για παράδειγμα: είναι καλοκαιράκι και πάμε να κάνουμε μπάνιο. Η παραλία είναι βρώμικη. Έχουμε δύο επιλογές - την αδιαφορία (άρα ανεχόμαστε τα σκουπίδια) ή την καθαριότητα (παίρνουμε γαντάκια ή φτιαράκια και τα μαζεύουμε).
- Ανακυκλώνουμε. Γιατί; α)τα σκουπίδια είναι πιο ελαφρά, β) μπορούν τα σκουπίδια να γίνουν κάτι χρήσιμο γ) βοηθάμε το περιβάλλον.
- Κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε μας αρέσει δε μας αρέσει. Ως μητέρα οφείλω να έχω πάντα φρεσκομαγειρευμένο φαγητό - έχω δεν έχω χρόνο, έχω δεν έχω διάθεση. Έτσι και τα παιδιά οφείλουν να διαβάσουν, να μαζέψουν τα παιχνίδια ή ότι άλλο. Αυτό ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΩΣ ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟ. Όμως μια 24ωρη απεργία της μαμάς αρκεί για να δουν ότι μάνα είναι μόνο μία. Αυτό το τέχνασμα (ενδείκνυται για εφηβικές ηλικίες και πάνω) θα φέρει γκρίνια: θα πεινάσουν, θα ψάξουν το αγαπημένο τους μπλουζάκι που βρίσκεται -δυστυχώς- στα άπλυτα, θα βρουν αναγκαστικά το χαρτί τουαλέτας και άλλα πολλά.
- Τους κανόνες του σπιτιού μας τους ακολουθούμε πρώτα εμείς οι γονείς. Δε γίνεται να απαγορεύεις στο παιδί να τρώει στην τηλεόραση και να επιτρέπεις φαγητό στην τηλεόραση μόνο για το γονιό επειδή είναι κουρασμένος-η από τη δουλειά. Μη βάζετε κανόνες που δεν μπορείτε να τους τηρήσετε.
- Οι δουλειές του σπιτιού πρέπει να μοιράζονται. Ο καθένας να κάνει ότι μπορεί. Πολύ συχνά τα δωμάτια των παιδιών μου είναι σαν βομβαρδισμένα. Κλείνω τις πόρτες τους και όταν θέλουν να μας ζητήσουν κάτι, τότε αρπάζουμε την ευκαιρία για να συγυρίσουν τα δωμάτιά τους.
Κάποτε πετυχαίνει ενώ άλλες φορές υποκείπτουμε.
ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΣΩΣΤΟ όσο μπορείς και όσο αντέχεις.
- Για παράδειγμα: είναι καλοκαιράκι και πάμε να κάνουμε μπάνιο. Η παραλία είναι βρώμικη. Έχουμε δύο επιλογές - την αδιαφορία (άρα ανεχόμαστε τα σκουπίδια) ή την καθαριότητα (παίρνουμε γαντάκια ή φτιαράκια και τα μαζεύουμε).
- Ανακυκλώνουμε. Γιατί; α)τα σκουπίδια είναι πιο ελαφρά, β) μπορούν τα σκουπίδια να γίνουν κάτι χρήσιμο γ) βοηθάμε το περιβάλλον.
- Κάνουμε αυτό που πρέπει να κάνουμε μας αρέσει δε μας αρέσει. Ως μητέρα οφείλω να έχω πάντα φρεσκομαγειρευμένο φαγητό - έχω δεν έχω χρόνο, έχω δεν έχω διάθεση. Έτσι και τα παιδιά οφείλουν να διαβάσουν, να μαζέψουν τα παιχνίδια ή ότι άλλο. Αυτό ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΕΩΣ ΑΚΑΤΟΡΘΩΤΟ. Όμως μια 24ωρη απεργία της μαμάς αρκεί για να δουν ότι μάνα είναι μόνο μία. Αυτό το τέχνασμα (ενδείκνυται για εφηβικές ηλικίες και πάνω) θα φέρει γκρίνια: θα πεινάσουν, θα ψάξουν το αγαπημένο τους μπλουζάκι που βρίσκεται -δυστυχώς- στα άπλυτα, θα βρουν αναγκαστικά το χαρτί τουαλέτας και άλλα πολλά.
- Τους κανόνες του σπιτιού μας τους ακολουθούμε πρώτα εμείς οι γονείς. Δε γίνεται να απαγορεύεις στο παιδί να τρώει στην τηλεόραση και να επιτρέπεις φαγητό στην τηλεόραση μόνο για το γονιό επειδή είναι κουρασμένος-η από τη δουλειά. Μη βάζετε κανόνες που δεν μπορείτε να τους τηρήσετε.
- Οι δουλειές του σπιτιού πρέπει να μοιράζονται. Ο καθένας να κάνει ότι μπορεί. Πολύ συχνά τα δωμάτια των παιδιών μου είναι σαν βομβαρδισμένα. Κλείνω τις πόρτες τους και όταν θέλουν να μας ζητήσουν κάτι, τότε αρπάζουμε την ευκαιρία για να συγυρίσουν τα δωμάτιά τους.
Κάποτε πετυχαίνει ενώ άλλες φορές υποκείπτουμε.
ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΣΩΣΤΟ όσο μπορείς και όσο αντέχεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου