Το βιβλίο "Το κορίτσι από τη Σαμψούντα", της Σόφης Θεοδωρίδου από τις εκδόσεις Ψυχογιός, ανήκει στην κατηγορία των ελαφριών - ευκολοδιάβαστων βιβλίων ή αλλιώς βιβλίων πλοίου, παραλίας, κλπ. Όσο τα διαβάζεις περνάς καλά. Όταν τελειώνουν, απλά τελειώνουν. Δε σε βάζουν σε δεύτερες σκέψεις. Δεν τα συζητάς. Δεν περνάνε μηνύματα. Το μοτίβο τους είναι γνωστό από πριν. Δεν έχει έκπληξη. Έρωτας, πόλεμος, ίντριγκα, δυστυχία - χαρά, πλούσιοι και φτωχοί εναλλάσσονται σε διαφορετικές δόσεις. Το αίσιο τέλος έρχεται μετά από περίπου 500 σελίδες.
Το συγκεκριμένο βιβλίο, λόγω του θέματος της προσφυγιάς, σε ταξιδεύει με "εικόνες" και ιστορίες οικείες από συγγενείς μας ή από φίλους συγγενών που έχουν εξοριστεί δια της βίας. Προσωπικά έχω ακούσει παρόμοιες διηγήσεις από τη γιαγιά μου που έζησε στην Σμύρνη, από την πεθερά μου που έζησε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και από φίλες τους που έζησαν στην Κωνσταντινούπολη.
Με λίγα λόγια από την ιστοσελίδα του εκδότη:
Το συγκεκριμένο βιβλίο, λόγω του θέματος της προσφυγιάς, σε ταξιδεύει με "εικόνες" και ιστορίες οικείες από συγγενείς μας ή από φίλους συγγενών που έχουν εξοριστεί δια της βίας. Προσωπικά έχω ακούσει παρόμοιες διηγήσεις από τη γιαγιά μου που έζησε στην Σμύρνη, από την πεθερά μου που έζησε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και από φίλες τους που έζησαν στην Κωνσταντινούπολη.
Με λίγα λόγια από την ιστοσελίδα του εκδότη:
Η Καλλιόπη πίστευε μέχρι τα εννιά της χρόνια πως το χειρότερο που της
είχε τάξει η ζωή ήταν τα παράξενα μάτια της, για τα οποία την κορόιδευαν
οι συμμαθήτριές της στο Παρθεναγωγείο, επειδή δε γινόταν να γνωρίζει
πόσα άλλα της είχε η μοίρα γραμμένα.
Γεννημένη
αρχές του 20ού αιώνα στη Σαμψούντα, θα βιώσει τις λευκές πορείες
θανάτου και τις εξορίες από τους Νεότουρκους, κι αργότερα τις αγριότητες
του Κεμάλ.
Αρχές
του 1921, στην εφηβεία, με σωριασμένο τον κόσμο της σε ερείπια, θα βρει
καταφύγιο σ’ ένα χωριό του Πόντου. Λίγους μήνες μετά θα ντυθεί νύφη στα
δεκάξι της, σ’ έναν αναπάντεχο γάμο, που θα την οδηγήσει στη Σμύρνη. Θα
ζήσει για λίγο μια πλούσια ζωή στην πανέμορφη πόλη, που περιμένει
αμέριμνη την καταστροφή της, και θ’ ανακαλύψει τον έρωτα∙ κι ίσως τον
χάσει, όπως ορίζει για άλλη μια φορά η μοίρα της…
Απ’
τη Σαμψούντα και τον Πόντο στη Σμύρνη κι από κει στον Πειραιά της
προσφυγιάς, μια νεαρή γυναίκα αντιπαλεύει με πείσμα το πεπρωμένο της,
διεκδικώντας το δικαίωμα στη ζωή και την αγάπη.
Μην ανησυχείτε ... η Καλλιόπη είναι ευτυχισμένη στο τέλος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου