Ολες οι σχέσεις μας μετά από καιρό θεωρούνται δεδομένες. Αυτή είναι η στιγμή της κατηφόρας. Δε χρειάζεται να κάνουμε πολλά γιατί ο άλλος είναι εκεί... όπως ακριβώς και το κομοδίνο μας. Όμως οι σχέσεις φθείρονται (το κομό ποτέ!). Οι σχέσεις πεθαίνουν από τη συνήθεια, την κούραση και την πλήξη.
Πεθαίνουν από τα μικρά και αυτονόητα που θεωρούνται δεδομένα. Κάθε σχέση
χρειάζεται τροφή, φροντίδα, φρεσκάδα. Μην ξεχνάμε ότι ο άλλος (φίλος, σύντροφος, κά) είναι δική μας επιλογή. Αρα τη ΔΙΚΗ μας επιλογή πρέπει να στηρίξουμε.Χρειάζονται τακτικές καταθέσεις
σε κοινό λογαριασμό. Καταθέσεις χρόνου, ενέργειας και ψυχής. Μια καλή
κουβέντα, έναν έπαινο, ένα ευχαριστώ, ένα χαμόγελο, μια καλημέρα. Κάτι απρόβλεπτο, εκεί που ο άλλος δεν το περιμένει.
Η αγάπη είναι πράξη, δεν
είναι συναίσθημα. Οι σχέσεις χτίζονται από τον τρόπο που διαχειριζόμαστε
τα μικρά καθημερινά και ασήμαντα. Μερικοί δυστυχώς νομίζουν πως έχουν
μόνο δικαιώματα, ότι πρέπει να πάρουν, ότι είναι οι αδύνατοι, ότι οι
άλλοι τους χρωστάνε. Όμως μόνο όταν δίνεις
παίρνεις. Οι άνθρωποι επιβιώνουμε με αυτά που παίρνουμε αλλά
ζούμε με αυτά που δίνουμε, γιατί
το "ψυχικό εισόδημα" είναι αυτό που μας κάνει πιο ζωντανούς και πιο ευτυχισμένους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου