Shopping...το αλλάζουμε!

H κρίση μας μας προσγείωσε απότομα σε μια νέα σκληρή πραγματικότητα. Ξυπνήσαμε απότομα από την πλάνη ότι η ευτυχία αγοράζεται. Επί πολλές δεκαετίες το «never enough» μας στοίχειωνε. Δόγματα όπως το «καταναλώνω άρα υπάρχω» και το «ψώνιζε και μη ερεύνα» ήταν κυρίαρχα. Κάλυπτε άραγε το shopping therapy τη ψυχολογική μιζέρια της εποχής; Προφανώς όχι! Η κρίση ανέδειξε με τον πλέον επώδυνο τρόπο την ματαιότητα του υπέρμετρου καταναλωτισμού.

Η κρίση μας συνέτισε. Μας δίδαξε ότι δεν υπήρχαν μέτρα και σταθμά στο τι καταναλώναμε. Ότι πρέπει να αναθεωρήσουμε τον τρόπο που καταναλώνουμε. Να γίνουμε πιο επιλεκτικοί και να βάλουμε τέρμα στις αυθόρμητες αγορές. Ολα αυτά που αγοράζαμε μας ήταν πράγματι αναγκαία?

Ένας καταναλωτής θα πρέπει να αγοράζει έχοντας πάντα στο νου του το “value for money”. Δηλαδή αυτό το προϊόν που σκοπεύει να αγοράσει αξίζει τα χρήματά του? Είναι ποιοτικό ή είναι brand της μόδας που πρέπει να αποκτήσει επειδή είναι “must”?

H εποχή του παθητικού καταναλωτή τελείωσε. Ευτυχώς ο σύγχρονος καταναλωτής είναι ευφυής και επιλεκτικός. Θεωρεί ότι ένα προϊόν δεν μπορεί να αποκοπεί από την ηθική διάσταση της παραγωγικής του διαδικασίας. Ποιος το παρήγαγε; Επιβαρύνει το περιβάλλον; Προσβάλλει τα ανθρώπινα δικαιώματα; Αυτά είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα που θέτουν όλο και πιο συχνά οι σύγχρονοι, υποψιασμένοι καταναλωτές. Μία νεα στάση καταναλωτικής συμπεριφοράς είναι στα σπάργανα ... αυτή του «ηθικού καταναλωτή».

Έτσι οι ευσυνείδητοι καταναλωτές δεν θα ψώνιζαν ποτέ ένα προϊόν που παράχθηκε με παιδική εργασία ή εργασία ενηλίκων κάτω από απάνθρωπες συνθήκες. Δεν θα αγόραζαν επίσης ένα προϊόν που παράχθηκε με τρόπο παραγωγής εχθρικό προς το περιβάλλον ή ένα προϊόν που βασίστηκε στη χρήση πειραματόζωων. Αντίθετα, ένας ηθικός καταναλωτής είναι διατεθειμένος να πληρώσει λίγο πιο ακριβά για ένα πράσινο προϊόν.

Ας το σκεφτούμε λίγο παραπάνω, ας το ψάξουμε λίγο περισσότερο. Μπορούμε να βάλουμε κι εμείς ένα μικρό λιθαράκι στην αλλαγή της νοοτροπίας που τόσα χρόνια μας καταπιέζει.