Κοινωνικό δράμα με την Τζένιφερ Άνιστον. Μία Άνιστον όπως δεν την έχουμε ξαναδεί. Συνηθισμένοι να την βλέπουμε τόσα χρόνια σε ρόλους ελαφροκωμικούς, κάνει τη μεγάλη διαφορά ερμηνεύοντας την Κλερ. Η ταινία είναι μέτρια και αποκτάει ενδιαφέρον λόγω της καλής - όχι όμως επιπέδου Όσκαρ - ερμηνείας της Άνιστον. Στην Αμερική έγινε μεγάλη συζήτηση γύρω από τη μη υποψηφιότητά της για Όσκαρ.
Υπόθεση: Η Κλερ είναι μια γυναίκα αντικοινωνική και αντιπαθητική. Σημαδεμένη
σωματικά και ψυχολογικά είναι εθισμένη στα παυσίπονα. Ο χρόνος απλά κυλά. Η μόνη δραστηριότητα που κάνει είναι να συμμετέχει σε μια ομάδα υποστήριξης ατόμων με χρόνιους πόνους. Η Κλερ ξαναβρίσκει νόημα στη ζωή της όταν ερευνά την αυτοκτονία μιας γυναίκας από
την ομάδα υποστήριξης. Καθώς συνδέεται με καινούριους ανθρώπους αρχίζει να ξετυλίγεται το προσωπικό της δράμα - δε θα σας το αποκαλύψω. Στο τέλος έρχεται η λύτρωση επειδή αφήνει τον εαυτό της να ξεσπάσει και να αντιμετωπίσει την πραγματικότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου