Ο εμπνευστής της δημοσκόπησης George Gallup
Όλη την προεκλογική περιοδο αναλύουμε τα "γκάλοπ", ενημερωνόμαστε καθημερινα. Τι ξέρουμε για τον εμπνευστή του? Εγώ προσωπικά δεν ήξερα τίποτα παραπάνω από το όνομά του.
Ο Γκάλοπ ήταν που έθεσε τα πρότυπα για την επιλογή του στατιστικού δείγματος, αναγκάζοντας όλο τον πλανήτη να αποκαλεί τη σφυγμομέτρηση του κοινού «γκάλοπ».
Ο θεμελιωτής της δημοσκόπησης, σφυγμομέτρησης ή αλλιώς γκάλοπ, της στατιστικής μεθόδου μέτρησης και αποτίμησης δηλαδή της κοινής γνώμης, άλλαξε μια για πάντα τον τρόπο που συλλέγονται και ερμηνεύονται οι απόψεις της μάζας.
Το όνομά του επανέρχεται διαρκώς στο προσκήνιο σε κάθε εκλογική αναμέτρηση.
Ιδρυσε το περίφημο σήμερα Αμερικανικό Ίδρυμα Κοινής Γνώμης (American Institute of Public Opinion) για την περαιτέρω μελέτη της τρόπου απόσπασης έγκυρων και αξιόπιστων απαντήσεων από το κοινό.
Ο Γκάλοπ είχε ένα πραγματικό ενδιαφέρον για τους ανθρώπους και τις απόψεις τους και βάλθηκε να το αποκαλύψει, καθώς πίστευε ακράδαντα ότι η λύση σε πολλά επιτακτικά κοινωνικά φαινόμενα θα μπορούσε να αναζητηθεί στην κατανόηση των σκέψεων και των αισθημάτων του ενός.
Πρώτα χρόνια
Ο Τζορτζ Χόρας Γκάλοπ γενήθηκε το 1901 στην πολίχνη Τζέφερσον της Αϊόβα γιος μιας πολύτεκνης αγροτικής οικογένειας.
Όλη του η πανεπιστημιακή εκπαίδευση έλαβε χώρα στο μικρό τοπικό Πανεπιστήμιο της Αϊόβα, καθώς ήταν αναγκασμένος να δουλεύει για να σπουδάζει. Από κει θα πάρει το πτυχίο του στη δημοσιογραφία το 1923, το μεταπτυχιακό του δίπλωμα στην ψυχολογία το 1925 και το διδακτορικό του στη δημοσιογραφία το 1928, κάνοντας ένα πρώτο όνομα ως συντάκτης στην πανεπιστημιακή επιθεώρηση των φοιτητών.
Από καθηγητής, δημοσκόπος
Από το 1933-1937 υπηρέτησε ως καθηγητής δημοσιογραφίας στο περίφημο νεοϋορκέζικο Πανεπιστήμιο Columbia, μια θέση ζηλευτή από την αναγκάστηκε να παραιτηθεί το 1935 για να ξεκινήσει την περιπέτεια που θα τον έκανε γνωστό στα πέρατα της οικουμένης: την ίδρυση του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κοινής Γνώμης, όπου και θα αφιερωθεί ολόψυχα στη μέτρηση των τάσεων της κοινής γνώμης.
Η γέννηση του γκάλοπ
Είχε ήδη χρησιμοποιήσει στη διαφήμιση την τεχνική των τηλεφωνικών συνεντεύξεων για να καθοριστούν οι δημοφιλέστερες εφημερίδες και ραδιόφωνα των ΗΠΑ. Κι έτσι, έναν χρόνο μετά την ίδρυση του Ινστιτούτου του, πραγματοποίησε το 1936 (πάντα με τη μέθοδο των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων) την πρώτη πολιτική δημοσκόπηση στην Ιστορία! Επεξεργαζόμενος κάπου 5.000 συνεντεύξεις, προέβλεψε τη νίκη του Ρούσβελτ στις προεδρικές εκλογές, του αουτσάιντερ μάλιστα υποψηφίου, σε πείσμα σύσσωμου του αμερικανικού Τύπου!
Η επιβεβαίωση της πρόβλεψης του Γκάλοπ τον έκανε φίρμα αμέσως, κάτι που θα άλλαζε έτσι μια και καλή τις προεκλογικές εκστρατείες κομμάτων και υποψηφίων. Κάτι που επανέλαβε και στις επόμενες δύο προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, κάνοντας τη μέθοδό του να μοιάζει πια αλάνθαστη. Μέχρι το 1944, ο Τζορτζ Γκάλοπ φάνταζε γκουρού της αποτύπωσης των προτιμήσεων του κοινού, κάτι που θα του έφερνε διεθνή αναγνώριση. Ο ίδιος, λαμπρός στατιστικολόγος πια, είχε καταλήξει σε πρωτοποριακές μεθόδους για την ακριβέστερη καταγραφή της κοινής γνώμης, κάτι που δοκίμαζε και επιβεβαίωνε μάλιστα σε μια μακρά σειρά κοινωνικών θεμάτων.
Ο ίδιος πίστευε ότι τα γκάλοπ του ήταν μια θετική συνεισφορά στη δημοκρατική διαδικασία των εκλογών, καθώς προμήθευαν τους πολιτικούς ηγέτες με ένα «πιεσόμετρο ακριβείας», όπως το έλεγε, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι οι πλατιές μάζες μπορούν να πάρουν φρόνιμες αποφάσεις σε φλέγοντα ζητήματα της καθημερινότητας. Κάτι που θα έκανε τους επικεφαλής των κομμάτων να εναρμονιστούν με τα θέλω του κόσμου, εξασφαλίζοντας πιο σοφές αποφάσεις, πάντοτε προς όφελος του λαού.
Στα κατοπινά χρόνια η πρωτοφανής αυτή στατιστική αισιοδοξία έμελλε να υποχωρήσει: το 1948, ο Γκάλοπ ανακοίνωνε ότι ο Χάρι Τρούμαν δεν θα αποδεικνυόταν νικητής στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, με το εκλογικό σώμα να μην επιβεβαιώνει αυτή τη φορά τις προβλέψεις του. Ήταν ένα μεγάλο σοκ τόσο για τον ίδιο όσο και τα κομματικά επιτελεία! Για πρώτη φορά φάνηκε ότι η μέθοδος του Γκάλοπ δεν ήταν αλάνθαστη. Ταυτοχρόνως, η κοινή γνώμη έχασε μέρος της πίστης της στις δημοσκοπήσεις και ο ίδιος ο Γκάλοπ συνειδητοποίησε ότι οι προεκλογικές δημοσκοπήσεις λίγη επίδραση είχαν στους πολιτικούς, με πολλούς από αυτούς να σπεύδουν πια να περιφρονούν τα γκάλοπ.
Πρότεινε τότε μεγαλύτερη συμμετοχή του κόσμου στα κοινά αλλά και συχνά δημοψηφίσματα, ώστε να εμπλακεί το κοινό με τις δημοκρατικές διαδικασίες, αν και πάντα διατήρησε την πεποίθηση ότι μια προσεκτικά σχεδιασμένη και εκτελεσμένη σφυγμομέτρηση θα μπορούσε να είναι τόσο ακριβής όσο και ένα δημοψήφισμα και βέβαια ασύγκριτα φτηνότερη.
Ο Γκάλοπ τιμήθηκε εκτεταμένα για τη δημιουργική του δουλειά και έλαβε πραγματικό καταιγισμό σπουδαίων επιστημονικών βραβείων σε τομείς όπως η στατιστική, η δημοσιογραφία, η διαφήμιση, το μάρκετινγκ και η ακαδημαϊκή εκπαίδευση. Ταυτοχρόνως, χάρισε στην ανθρωπότητα πλήθος συγγραμμάτων πάνω στις τεχνικές της δημοσκόπησης
Όλη την προεκλογική περιοδο αναλύουμε τα "γκάλοπ", ενημερωνόμαστε καθημερινα. Τι ξέρουμε για τον εμπνευστή του? Εγώ προσωπικά δεν ήξερα τίποτα παραπάνω από το όνομά του.
Ο Γκάλοπ ήταν που έθεσε τα πρότυπα για την επιλογή του στατιστικού δείγματος, αναγκάζοντας όλο τον πλανήτη να αποκαλεί τη σφυγμομέτρηση του κοινού «γκάλοπ».
Ο θεμελιωτής της δημοσκόπησης, σφυγμομέτρησης ή αλλιώς γκάλοπ, της στατιστικής μεθόδου μέτρησης και αποτίμησης δηλαδή της κοινής γνώμης, άλλαξε μια για πάντα τον τρόπο που συλλέγονται και ερμηνεύονται οι απόψεις της μάζας.
Το όνομά του επανέρχεται διαρκώς στο προσκήνιο σε κάθε εκλογική αναμέτρηση.
Ιδρυσε το περίφημο σήμερα Αμερικανικό Ίδρυμα Κοινής Γνώμης (American Institute of Public Opinion) για την περαιτέρω μελέτη της τρόπου απόσπασης έγκυρων και αξιόπιστων απαντήσεων από το κοινό.Ο Γκάλοπ είχε ένα πραγματικό ενδιαφέρον για τους ανθρώπους και τις απόψεις τους και βάλθηκε να το αποκαλύψει, καθώς πίστευε ακράδαντα ότι η λύση σε πολλά επιτακτικά κοινωνικά φαινόμενα θα μπορούσε να αναζητηθεί στην κατανόηση των σκέψεων και των αισθημάτων του ενός.
Πρώτα χρόνια
Ο Τζορτζ Χόρας Γκάλοπ γενήθηκε το 1901 στην πολίχνη Τζέφερσον της Αϊόβα γιος μιας πολύτεκνης αγροτικής οικογένειας.
Όλη του η πανεπιστημιακή εκπαίδευση έλαβε χώρα στο μικρό τοπικό Πανεπιστήμιο της Αϊόβα, καθώς ήταν αναγκασμένος να δουλεύει για να σπουδάζει. Από κει θα πάρει το πτυχίο του στη δημοσιογραφία το 1923, το μεταπτυχιακό του δίπλωμα στην ψυχολογία το 1925 και το διδακτορικό του στη δημοσιογραφία το 1928, κάνοντας ένα πρώτο όνομα ως συντάκτης στην πανεπιστημιακή επιθεώρηση των φοιτητών.
Από καθηγητής, δημοσκόπος
Από το 1933-1937 υπηρέτησε ως καθηγητής δημοσιογραφίας στο περίφημο νεοϋορκέζικο Πανεπιστήμιο Columbia, μια θέση ζηλευτή από την αναγκάστηκε να παραιτηθεί το 1935 για να ξεκινήσει την περιπέτεια που θα τον έκανε γνωστό στα πέρατα της οικουμένης: την ίδρυση του Αμερικανικού Ινστιτούτου Κοινής Γνώμης, όπου και θα αφιερωθεί ολόψυχα στη μέτρηση των τάσεων της κοινής γνώμης.
Η γέννηση του γκάλοπ
Είχε ήδη χρησιμοποιήσει στη διαφήμιση την τεχνική των τηλεφωνικών συνεντεύξεων για να καθοριστούν οι δημοφιλέστερες εφημερίδες και ραδιόφωνα των ΗΠΑ. Κι έτσι, έναν χρόνο μετά την ίδρυση του Ινστιτούτου του, πραγματοποίησε το 1936 (πάντα με τη μέθοδο των τηλεφωνικών συνδιαλέξεων) την πρώτη πολιτική δημοσκόπηση στην Ιστορία! Επεξεργαζόμενος κάπου 5.000 συνεντεύξεις, προέβλεψε τη νίκη του Ρούσβελτ στις προεδρικές εκλογές, του αουτσάιντερ μάλιστα υποψηφίου, σε πείσμα σύσσωμου του αμερικανικού Τύπου!
Η επιβεβαίωση της πρόβλεψης του Γκάλοπ τον έκανε φίρμα αμέσως, κάτι που θα άλλαζε έτσι μια και καλή τις προεκλογικές εκστρατείες κομμάτων και υποψηφίων. Κάτι που επανέλαβε και στις επόμενες δύο προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, κάνοντας τη μέθοδό του να μοιάζει πια αλάνθαστη. Μέχρι το 1944, ο Τζορτζ Γκάλοπ φάνταζε γκουρού της αποτύπωσης των προτιμήσεων του κοινού, κάτι που θα του έφερνε διεθνή αναγνώριση. Ο ίδιος, λαμπρός στατιστικολόγος πια, είχε καταλήξει σε πρωτοποριακές μεθόδους για την ακριβέστερη καταγραφή της κοινής γνώμης, κάτι που δοκίμαζε και επιβεβαίωνε μάλιστα σε μια μακρά σειρά κοινωνικών θεμάτων.
Ο ίδιος πίστευε ότι τα γκάλοπ του ήταν μια θετική συνεισφορά στη δημοκρατική διαδικασία των εκλογών, καθώς προμήθευαν τους πολιτικούς ηγέτες με ένα «πιεσόμετρο ακριβείας», όπως το έλεγε, αποδεικνύοντας στην πράξη ότι οι πλατιές μάζες μπορούν να πάρουν φρόνιμες αποφάσεις σε φλέγοντα ζητήματα της καθημερινότητας. Κάτι που θα έκανε τους επικεφαλής των κομμάτων να εναρμονιστούν με τα θέλω του κόσμου, εξασφαλίζοντας πιο σοφές αποφάσεις, πάντοτε προς όφελος του λαού.
Στα κατοπινά χρόνια η πρωτοφανής αυτή στατιστική αισιοδοξία έμελλε να υποχωρήσει: το 1948, ο Γκάλοπ ανακοίνωνε ότι ο Χάρι Τρούμαν δεν θα αποδεικνυόταν νικητής στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, με το εκλογικό σώμα να μην επιβεβαιώνει αυτή τη φορά τις προβλέψεις του. Ήταν ένα μεγάλο σοκ τόσο για τον ίδιο όσο και τα κομματικά επιτελεία! Για πρώτη φορά φάνηκε ότι η μέθοδος του Γκάλοπ δεν ήταν αλάνθαστη. Ταυτοχρόνως, η κοινή γνώμη έχασε μέρος της πίστης της στις δημοσκοπήσεις και ο ίδιος ο Γκάλοπ συνειδητοποίησε ότι οι προεκλογικές δημοσκοπήσεις λίγη επίδραση είχαν στους πολιτικούς, με πολλούς από αυτούς να σπεύδουν πια να περιφρονούν τα γκάλοπ.
Πρότεινε τότε μεγαλύτερη συμμετοχή του κόσμου στα κοινά αλλά και συχνά δημοψηφίσματα, ώστε να εμπλακεί το κοινό με τις δημοκρατικές διαδικασίες, αν και πάντα διατήρησε την πεποίθηση ότι μια προσεκτικά σχεδιασμένη και εκτελεσμένη σφυγμομέτρηση θα μπορούσε να είναι τόσο ακριβής όσο και ένα δημοψήφισμα και βέβαια ασύγκριτα φτηνότερη.
Ο Γκάλοπ τιμήθηκε εκτεταμένα για τη δημιουργική του δουλειά και έλαβε πραγματικό καταιγισμό σπουδαίων επιστημονικών βραβείων σε τομείς όπως η στατιστική, η δημοσιογραφία, η διαφήμιση, το μάρκετινγκ και η ακαδημαϊκή εκπαίδευση. Ταυτοχρόνως, χάρισε στην ανθρωπότητα πλήθος συγγραμμάτων πάνω στις τεχνικές της δημοσκόπησης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου