Ο Αργεντίνικος κινηματογράφος πολύ μου αρέσει. Σε όλες τις ταινίες που έχω δει πρωταγωνιστεί ο ανώνυμος καθημερινός άνθρωπος. Χωρίς εφέ, σκηνικά, έντονα χρώματα αλλά με καλές ερμηνείες και πάντα καλή μουσική υπόκρουση μου κρατάει ζωντανό το ενδιαφέρον.
Η ταινία "Ιστορίες για αγρίους" μέσα από 6 ιστορίες συνηθισμένων ανθρώπων καταφέρνει να μας δείξει το πως ο καθένας από εμάς μπορεί να χάσει τον έλεγχο. Όλες τις ιστορίες τις έχουμε βιώσει ως ένα σημείο. Πολύ οικείες καθημερινές καταστάσεις. Η ανισότητα, η αδικία, ο θυμός, οι απαιτήσεις του κόσμου που ζούμε μας προκαλούν
άγχος, εκνευρισμό και κατάθλιψη. Ενίοτε, κάποιοι από εμάς
ξεσπάνε. Αυτή είναι μια ταινία για όλους μας. Οι χαρακτήρες
του Ιστορίες Για Αγρίους, περνούν το
λεπτό σύνορο της
πολιτισμένης συμπεριφοράς, κάνουν το ξέσπασμά τους και αφήνονται στο πάθος της εκδίκησης. Η προδοσία , η αναδρομή στο παρελθόν, ο εκνευρισμός ενός οδηγού, η επαφή με τη γραφειοκρατία μπορούν να
οδηγήσουν στον παραλογισμό αλλά και στην απόλαυση του να χάνεις τον
έλεγχο. Ο κοινός παρονομαστής των ιστοριών είναι η εκδίκηση, κάθαρση και καταστροφή.
Η ταινία έχασε το Όσκαρ Καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας από την IDA. Η παραγωγή είναι του Πέτρο Αλμοδοβάρ.
Σκηνοθέτης: Damián Szifrón
Ηθοποιοί: Darío Grandinetti, María Marull, Mónica Villa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου