Πειραιώς - Δημοτική Πινακοθήκη, φαγητό - καφές

Η οδός Πειραιώς, αν και ιστορικός δρόμος που συνδέει την Ομόνοια με τον Πειραιά, δεν είναι από τους πιο ευχάριστους περιπάτους στην πόλη. Όμως επειδή έχει πολλά σημεία ενδιαφέροντος και επί της οδού αλλά και αμφίπλευρα, καλό είναι να ξεπερνάμε τις προκαταλήψεις και τις φοβίες μας, να πηγαίνουμε και να τα διατηρούμε ζωντανά και ασφαλή.

Μπροστά στην πλατεία Κουμουνδούρου, στον αριθμό 51 της οδού Πειραιώς βρίσκεται η Δημοτική Πινακοθήκη. Αυτή τη στιγμή είναι ανοιχτή λόγω περιοδικής έκθεσης με τίτλο: «Αθήνα 180 χρόνια πρωτεύουσα του Ελληνικού Κράτους», μια έκθεση αφιερωμένη στους καλλιτέχνες που αγάπησαν και απαθανάτισαν με την τέχνη τους γωνιές και στιγμιότυπα, ανθρώπους, μνημεία και ιδέες μιας από τις ιστορικότερες πόλεις της Ευρώπης. Η περιοδική έκθεση θα είναι ανοιχτή ως τις 31/5/15. Να σημειώσω ότι  το 2014 συμπληρώθηκαν 180 χρόνια από τότε που η Αθήνα ανακηρύχθηκε πρωτεύουσα του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους (1834). Παλαιότερα το κτίριο ήταν το Δημοτικό Βρεφοκομείο, με τη βρεφοδόχο στην πρόσοψη δεξιά για να την ανοίγουν τα βράδια οι μητέρες και να αφήνουν τα μωρά τους εκεί χωρίς να δει κανείς το πρόσωπό τους.

Στα τέλη του 2009 η Πινακοθήκη  μεταφέρθηκε στη συμβολή των οδών Μυλλέρου και Μεγάλου Αλεξάνδρου, Μεταξουργείο, στο παλιό εργοστάσιο Δουρούτη (παλιό μεταξουργείο), ένα από τα παλιότερα νεοκλασικά κτίρια(1883), έργο του Θεόφιλου Χάνσεν. Το νέο κτίριο  διαθέτει τα διπλάσια τετραγωνικά χώρου (1.300 τ.μ.) επιτρέποντας την ταυτόχρονη παρουσίαση της μόνιμης συλλογής (3.600 έργα) και περιοδικών εκθέσεων, καθώς και τη δημιουργία αιθουσών για εκδηλώσεις, εργαστήρια συντήρησης και εκπαιδευτικά προγράμματα.

Η ώρα έχει πάει 3 και πεινάσαμε. Κάναμε στάση για σπιτικό φαγάκι στο γνωστό από τα παλιά "Αυγό του Κόκορα", Μυλλέρου 25 και Λεωνιδίου, για να φάμε καλομαγειρεμένους γεμιστούς κολοκυθανθούς (6,5 ευρώ), μελωμένη μελιτζάνα με ντομάτα και φέτα στο φούρνο (6,5 Ε), μαραθόπιτα (6,5 Ε) και μια αμαρτία: αμανίτες με απάκι και στάκα (7,5 Ε)! Όλα αυτά ήταν στα ορεκτικά αλλά ήταν πολύ μεγάλες οι μερίδες, με δυσκολία φάγαμε τα τρία πιάτα και πήραμε μαζί την μαραθόπιτα. Ο επάνω όροφος του εστιατορίου είναι πολύ όμορφος με πέτρινους τοίχους, ξύλινα δοκάρια, άπλετο φυσικό φως και θέα  στην πλατεία Αυδή.

Περπάτημα ως το Γκάζι - 20 λεπτά περίπου. Καθίσαμε στο Cartone, Τριπτολέμου 42 και Περσεφόνης 41, όπου αν και καθημερινή είχε κόσμο. Το Cartone είναι ένα all day cafe-restaurant που θυμίζει τα πολύ μοντέρνα στέκια του εξωτερικού. Minimal με πολλές κατασκευές από χοντρό χαρτόνι σαν έργα τέχνης. Μοιραστήκαμε μια ολόφρεσκη μηλόπιτα (6,50 ευρώ) και ήπιαμε το καφεδάκι μας, έχουν Illy. Αν πάτε Σαββατοκύριακο ξεχάστε το, έχει πολύ κόσμο και φασαρία.